Liever dan met stijlvolle zweefduiken stuurt Romy Dalebout op haar af stormende aanvallers nog steeds met een geslaagde kapbeweging het bos in. ,,Af en toe ben ik beter met mijn benen dan met mijn handen”, zegt de tweede doelvrouw van ADO Den Haag Vrouwen.
Opmerkelijk voor wie haar vaker in actie heeft gezien: in een trainingspartijtje in het Cars Jeans Stadion probeert Romy Dalebout geen enkele keer een tegenstander uit te kappen. Ze heeft toch geen kapverbod opgelegd gekregen? ,,Ik had wel een geslaagde panna”, merkt zij zelf op. ,,En met dat kappen pas ik op de training wel op. De meeste spelers weten dat ik het doe, dus trappen zij er niet in of krijg ik een schop tegen mijn schenen. Ik vind het ’t leukste om het in wedstrijden te doen.”
Sinds zij vijf jaar geleden DWO verruilde voor het beloftenteam van ADO Den Haag Vrouwen, is het uitkappen van tegenstanders een van de dingen waarmee Romy Dalebout zich als doelvrouw onderscheidde. Zou zij eigenlijk liever een veldspeler zijn? ,,Toen ik in de F-jes met voetballen begon, wilde er niemand anders in het doel staan. In zo’n geval doe ik het wel.” Vervolgens is het altijd haar plek gebleven. ,,Anderen vonden al snel dat ik er talent voor had. Ik vind spelen als veldspeler wel heel leuk, maar keepen ook. En ik denk niet dat ik het als voetballer op het hoogste niveau zou redden. Misschien dat ik het later nog eens ga doen op een lager niveau.”
Gevraagd naar haar hoogtepunten bij ADO Den Haag Vrouwen, noemt Romy eerst de successen met de beloften. ,,In mijn eerste jaar zijn we kampioen geworden en hebben we ook de finale van het bekertoernooi gehaald en in het tweede seizoen promoveerden we naar de Topklasse. Ik heb bij de beloften drie heel goede jaren gehad.” In twee seizoenen bij de hoofmacht bleven prijzen uit. Als hoogtepunt noemt Romy wel ,,dat wij er vorig seizoen voor hebben gezorgd dat Ajax geen kampioen werd.” Voor haar persoonlijk springt het Eredivisiedebuut tegen Excelsior Barendrecht in het seizoen 2017-2018 eruit. ,,Ik kreeg niet zoveel te doen, maar voor het team was dat beter, want wij wonnen met 3-0.” Goede herinneringen bewaart zij ook aan een uitwedstrijd met de beloften tegen FC Twente, waarin zij met verre uittrappen twee keer een ploeggenoot in staat stelde om te scoren. ,,Die ballen vielen net goed. Af en toe ben ik beter met mijn benen dan met mijn handen.”
In de vijf seizoenen dat zij het geel en groen van ADO Den Haag verdedigt, heeft Romy zich goed kunnen ontwikkelen. ,,Ik ben nu vijf jaar ouder”, onderstreept zij zelf het belang van ervaring. Ook het feit dat zij al langer samenspeelt met meerdere ploeggenoten heeft Romy geholpen een betere keeper te worden. Waar zij op dit moment vooral aan werkt, is het coachen van haar medespelers. ,,Daar probeer ik meer aan te werken, want het is niet mijn sterkste punt.” Vorig seizoen had Romy het wel lastig om het voetbal te combineren met het eerste jaar van een studie fysiotherapie in Utrecht. ,,Omdat ik in dat eerste jaar een minimaal aantal studiepunten moest halen, was dat pittig.” Als tweede doelvrouw van de hoofdmacht maakte zij ook niet veel wedstrijdminuten bij de beloften. ,,En in trainingen kun je niet alle wedstrijdsituaties nadoen. Uiteindelijk moet je vooral van die situaties leren.”
Dat haar concurrent voor de plek in het doel, Barbara Lorsheyd, zich vorig seizoen merkbaar verbeterde, juicht Romy alleen maar toe. ,,In een teamsport doe je het met z’n allen. Als Barbara beter presteert, betekent dat ook dat wij een grotere kans maken om te winnen.” Romy vindt het bij topsport horen dat de beste altijd speelt. ,,En je kunt elkaar ook omhoog trekken. Daarom vind ik het alleen maar goed dat Barbara groeit.”
Nu zij het eerste studiejaar goed is doorgekomen, verwacht Romy dit seizoen wel weer meer wedstrijdminuten te maken. ,,En ik hoop dat wij als team een prijs kunnen pakken. Ik verwacht niet dat wij kampioen zullen worden, dus dat moet dan de beker of de nieuwe Eredivisie Cup worden.” Wat zij gaat doen als zij de studie fysiotherapie over drie jaar heeft voltooid, staat nog in de sterren geschreven. ,,Ik denk dat ik dan een keuze tussen het voetbal en de fysiotherapie moet maken. Op dit moment is het vrouwenvoetbal nog niet zover ontwikkeld dat ik voor het voetbal zou kunnen kiezen. Zolang ik nog studeer, is het mede door de topsportregelingen van school goed te combineren.”
Na een schlemielige nederlaag tegen FC Twente (0-1) ontvangt ADO Den Haag Vrouwen vrijdag 13 september aanstaande Excelsior Barendrecht in het Cars Jeans Stadion. De bal wordt om 19.30 uur aan het rollen gebracht.
(Tekst Roeland Gelink. Foto Hiske van der Gronden)
