Een fraai damesbeen gevolgd door een soepel droomlichaam stapte uit de 1 daagse buslijn op het pleintje van een Frans dorp. Amandelgroene ogen om de rest van je leven in te willen verdrinken, volle lippen, blond haar dat als een waterval neer leek te kletteren op een nieuwe weelde die zich parmantig aandiende, genoeg!
Dit lichaam behoorde toe aan de nieuwe schooljuf die de dorpsjeugd het Aap, Noot, Mies der Fransen moest bijbrengen. De dorpse vaders braken hun nekken om in de morgen, tegen de gewoonte in, de kinderen zonder moeite naar school te brengen en ook de ‘soiree la table’ werd door beider ouders bezocht.
Voor het huis van Valéry was er een dagelijkse dringen der vrijgezelle en getrouwde mannen van uiteenlopende leeftijden. Na de Tupperwareparty werd door de dorpsvrouwen unaniem besloten dat Valéry genegeerd zou worden tot haar vertrek volgde. Deze straf had al eens gewerkt bij een gekke schilder met één oor.
Kroegbaas Jean-Louis keek naar buiten en zag tot zijn grote schrik dat het dorp bedekt was met een dik pak gitzwarte sneeuw! Het in zwart gehuld dorpsplein lag er naargeestig bij deze kerst. Toen Valéry voorbij trippelde krijste de rollade achtige slagersvrouw met een speenvarkensstem: ,,Die heks hult zich wél in witte sneeuw.”
Een lynchpartij, waarbij ons leraresje de kleren van het lijf werden gescheurd, volgde. Zij ontworstelde zich en rende, haar lelieblank lichaam fel afstekend tegen de zwarte sneeuw, weg en zeeg, hijgend als opgejaagd wild, neer tegen de kerkdeur, een joelende menigte verzamelde zich rond de ontredderde vrouw.
Frère Jacques liep naar buiten, het volk zweeg, de sneeuwvlokken, witte rond Valéry en zwarte rond de rest, kon je zelfs horen vallen. ,,Zien jullie dan niet dat de kleur van deze sneeuw een teken is, ga huiswaarts en toon mijn dochter voortaan respect”, sprak hij fel. Hij sloeg zijn mantel om het arm kind en hielp haar snel de kerk in.
De sneeuw is weer wit, Valéry woont gewaardeerd in het dorp en is getrouwd met Jacques voor wie het celibaat plots onhoudbaar leek. Sterren stralen als op een ansichtkaart met dorp een kar en paard.
(Tekst: Mink Out. Meer: www.conck.nl De titel van het schilderij is 1890 Christmas Time, Copenhagen. Gemaakt door de Deense schilder Erik Henningsen, 1855 – 1930)
