Grietje woonde hier al zo’n zeventig jaar, niemand in de straat kende haar nog, zij was de laatste getuige der bloeitijd van toen , die deze wijk nu goed zou doen. De frêle dame sprak zacht: ,,We betrokken dit huis en de winkel hieronder met grote plannen, de Schilderswijk bestond al zo’n jaar of dertig. Meesterbanketbakker was Joop”, trots is van haar gezicht af te lezen, ,,hij won tal van prijzen, kennis ging van vader op zoon, daardoor was het zo’n succes. Hij stond in de bakkerij en ik deed de winkel, rond de feestdagen was het een drukte van jewelste, mensen stonden buiten in de rij.

Een gouden tijd, het ging van pepernoot tot oliebol, we hadden drie winkelmeisjes, twee leerling bakkers en drie jongens met een bakfiets. Toen kwam de tweeling, ze hielpen van jongs af aan mee, met op maat gemaakte bakkerskleding, van die kleine koksmutsjes, ook zij waren om op te eten, zo schattig, de kleding ligt nog in de kast.”

Ik pakte de doos en zette hem geopend op haar schoot, ze was bijna blind, trillende oude handen streelden de stof, ze glunderde, plots zag ze de dreumesen weer kwetterend door de winkel drentelen. ,,Ik heb hier mooi gewoond, ‘s zomers de ramen tegen elkaar open, veel zon, glas in lood, de erker aan straat is nog steeds mijn favoriete plek.

Zondags ‘s morgens naar de kerk, samen met de slagersfamilie van hiernaast, we zijn er getrouwd, de tweeling is er gedoopt en mijn mans begrafenis is daar ook gehouden, ja, het leven gaat zoals het gaat.

De buurt liep leeg, onze mensen gingen allemaal naar nieuwere wijken.

De kerk loopt ook op zijn laatste benen, diensten worden nu in de pastorie gehouden, stookkosten werden te hoog, daar zitten we soms maar met drie of vier, inclusief de pastoor.

Tja, er zijn nu veel buitenlandse winkels, even wat anders dan toen. Geen verkeerde mensen hoor, kleine Abdullah van de supermarkt, zeg maar Appie, komt iedere dag netjes mijn tasje boodschapjes brengen.”

De volgende dag moest ze naar het tehuis, een paar toegestane spullen hadden we al met het busje gebracht, de rest mochten we zo in mijn tweedehandswinkel beneden neer zetten. Nu, weer zo’n 30 jaar later, staat er allemaal nieuwbouw, alleen de kerk……… die staat er nog wel.

(Tekst: Mink Out.  Meer: www.conck.nl)