Daar lag ik dan dweilend in de modder, vechtend met een betonnen paal die waterpas in de grond verankerd moest worden. Bij gebrek aan inkomsten om de klus uit te besteden en tijd zat was de beslissing rap genomen: ik zou zelf de café schutting plaatsen.

Enig vergelijk met zo’n Eerste Wereldoorlog strijder, die ondanks zijn hopeloos geploeter in het slijk der aarde geen centimeter opschoot, kon ik moeilijk onderdrukken. Naarmate mijn battle for building a great wall langzaam en on-zeker een overwinning beloofde drongen ook de positieve kanten van deze monsterklus tot mijn bewustzijn door.

Dit basale geworstel met deze onderschatte klus wees me, zoals zo vaak, op de menselijke grenzen die ik wederom had opgezocht. Met knoestige knuisten in de aarde wroeten om dwarsliggende stenen en kapotte flessen uit de klei te pulken bracht het menselijk oerinstinct weer in mij boven, door de vele gemakken was ik het vergeten.

Tis dat heerlijke gevoel van met je blote voeten op het gras of door het zand lopen, al doende denk je: tuurlijk, zo voelde dat!

De noeste arbeid met betonnen planken, palen en zakken snel cement viel mij niet licht en bracht me zelfs tot een punt van wanhoop maar toch, op een bepaald moment was de strijd beslist en gewonnen.  Thuisgekomen laat ik mijn getergd lichaam in het weldadig bad met dennengeur zakken en leg amechtig mijn hoofd op de rand te rusten.

Gewikkeld in een dikke badjas op de bank smeer ik mijn gehavende handen in met uierzalf, gesloopt maar de overwinning smaakt zoet. De opmerkelijke titel van deze column: ‘paalmutsen’ raakt slechts terloops de verhaallijn maar is te mooi om niet te noemen.

Het is de bedekking die de bovenkant van de geplaatste betonpalen gaat sieren, net besteld, 6 paalmutsen dus.

Nog een paar klusjes en we gaan beginnen de Horecahonger te stillen, op rantsoen, kleine stapjes, twee aan een tafel en de BOA is de baas. Hoop dat het goed- en over gaat, na die great wall ben ik er bijna klaar voor, nu alleen nog even die 1,5 meter wurggreep, voor hoelang.

(Tekst: Mink Out. Het schilderij: 1914 A Short Respite. Hans Andersen Brendekilde, 1857 – 1942. Meer: www.conck.nl)