Mening
Minks wekelijkse column: Winterpret

Het hele jaar rijd ik op de Nep-Harley, behalve met sneeuw en hoewel ik hem node miste was de auto geenszins een straf.

Warm aankleden, een vergeten ervaring, zo’n mutsje, kolletje, een paar nieuwe handschoenen, de oude waren kapot en lieten me koud;-).

Die handschoenen aan mijn handen voelde fijn, de wol tussen mijn bewegende vingers had iets koesterends. Het wekte een sfeer van geborgenheid in me op. Een soort van weldadige ervaring………… een wolfetisj, zou dat bestaan?

Goed gemutst liep ik de deur uit. Mijn prachtwijk maagdelijk wit, wonderlijk. Een vriendelijk winterzonnetje begroette me. Genietend snoof ik de tintelend frisse lucht in me op, wat een dag, heerlijk.

De buurman ontsneeuwde zijn autoruit: ,,Ha Achmed, das toch ook wel weer eens lekker, dat weertje zo?” ,,Vind je, voor mij mag het snel over zijn Mink, die troep.” Ik mompelde, licht gekrenkt, gedag en stapte knerpend door.

Een donkerder kleur wit lag tussen mij en het Florencia take-away-ontbijt in.

Nietsvermoedend stapte ik, deze omstandigheden niet gewend, met forse tred door en zwiepte plots onderuit. Ternauwernood kon ik een achterhoofdse landing op het glad plaveisel voorkomen, keek om me heen, niemand te zien.

Als een gewaarschuwd mens liepen ‘wij’ als een oude man op eieren verder.

Mensen in nood op de Hofvijver. Filmpje van de schaatser die met een flitsende passeeractie in het ijs haakt en een dame meeneemt zijn ‘wak’ in.

Of de slechts in sportbroek geklede schaatser voor wie het ijs onder de brug te dun bleek maar die, koud gered, weer weg reed alsof er niets gebeurd was.

En dan dat iconische beeld van de prachtige kunstschaatsster die op de gracht tussen de Amsterdamse klok- en trapgevels sierlijk pirouetteerde.

Geïnterviewd sprak ze over haar droom als kunstschaatsster waarmaken.

En toen, heel even maar, dwaalde haar blik af. Als scherpe cafébaas had ik genoeg gezien, het was teleurstelling. Ze herpakte zich en sprak vrolijk door.

Dit was nou een jongere waarvan ik dacht, ja voor jou is het echt waardeloos deze ‘Cor’ tijd, want hoeveel kansen krijg je nou met zoiets als de topsport.

Hoop van harte dat haar zwaarbevochten droom alsnog bewaarheid wordt. Maar toch een lekkere pauze deze winterpret in barre tijden, nog ff door.

(Tekst: Mink Out. Schilderij Pieter Breugel. Bundel nu verkrijgbaar: www.conckshop.nl)

Socials

vlietnieuwsfacebookOp Facebook

vlietnieuwtwitter Op Twitter