Een kwartet keurige heren speelde stemmige muziek zonder vocalen. Met neutrale gezichten vermeden zij de boventoon die slechts aan de clientèle was voorbehouden. Hier verpoosde goed volk. Zij die fout waren zaten achter slot en grendel, in een nieuwe heimat, of hoopten de dans te kunnen ontspringen.

Lange jassen, dassen en gleufhoeden bedolven kreunende kapstokken. Palmen en tabaksplanten, een laatste strohalm van een omvallend Indië. Rook en geroezemoes vulden deze caféruimte aan de Bezuidenhoutseweg. Geld was duur, er werd genipt. Voor een uitverkorene koffie met gebak.

Gesprekken betreffend de oprichting van een EEG of Israël. Geroddel aangaande de bruiloft van Jo en Joop of de bezwangerde slagersdochter. De jongeman eenzaam aan het tafeltje bij de piano voelt zich belazerd. Half tien, ze hadden om acht uur afgesproken, zou ze toch met die Klaas?

Nog eentje dan, misschien was er iets loos en kwam ze alsnog.

Zij zit alleen, niet onaardig om te zien, het glaasje voor haar is al een poosje leeg. De ober heeft haar al meerdere malen vragend aangestaard. Blut, ze wachtte op een gratis drankje van deze of gene geïnteresseerde. Ze moesten toch eten. Een kind van een Canadees die plots verdween. Regelmatig trok ze uit dit grand café wel een klantje mee.

De violist ving haar blik en knikte naar de twee mannen naast haar. Ze draaide zich ietwat en keek, quasi hautain, vluchtig in hun richting. Haar betoverende aantrekkingskracht deed de rest, ze had beet.

Of ‘mefroi’ iets van de twee heren beliefde te drinken informeerde de ober plechtig met een lichte buiging. Een besje kon ze nog wel hebben. Ze proostte op afstand en al gauw zaten de twee aan haar tafeltje en werd het wel heel erg gezellig.

Zij wist wel een plekje waar ze verder konden. De heren stonden er op om voor haar te betalen, voor de drankjes welteverstaan………….

Ze liepen gedrieën giechelend naar het centrum, langs wat er over was van de plat gebombardeerde panden aan de Koninginnegracht. Als je zo’n oude foto van het Haagse Café Den Hout uit 1948 ziet sta je toch niet stil bij wat er binnen zo speelde en hoe het er buiten bij lag.

Tekst: Mink Out. Foto: Hotel Den Hout 1948, Fred Terlouw, Haagse Beeldbank. Bundel nu verkrijgbaar: www.conckshop.nl