Tis niks dat die bully zo groot was of is, maar het grafdelven begon aardig wat tijd op te slokken. Het stopte met regenen. Ik wiste het water en het zweet van mijn gelaat en vond, ondanks dit lugubere tafereel, rust in mij opkomen. Zittend op een omgevallen boom probeerde ik hiervan te genieten.

Wellicht was u ook eens deelgenoot van een vroege morgen als deze. Zonder te begraven lijk weliswaar. We focussen gewoon ff op het mooie.

Duiven koeren, in de verte klinkt een koekoek. Een bonte specht klopboort driftig zijn eigen huis, hoge bomen en de stromende Maas ruisen, prachtig.

Zo’n slechte laatste rustplaats was dit dan toch ook weer niet. Beetje een premature rustplaats misschien. In ieder geval hoefde je er hier na 5 jaar niet meer uit om plaats te maken voor een ander zoals in de Randstad. Ieder nadeel heeft dan toch ook weer zo zijn voordeel. De serene rust wordt bruut verstoord door een overvliegende helikopter. Hij blijft boven me hangen, door de turbulentie vliegt er veel in het rond. Het bobbeltjes plastic waait open en daar ligt Bertus Bully zichtbaar met mijn duimafdrukken nog steeds in zijn hals, mond en ogen wijd open.

Een grimas die wellicht de verontwaardiging toont dat deze luxe rustplek in ongewijde grond, met de finish in zicht, nog aan zijn neus voorbij gaat.

Om in Belgische sferen te blijven: de wentelwiek zwenkt en verdwijnt. Bij het wegsterven van het motorgeronk merk ik het geblaf van naderende honden op, dat belooft niet veel goeds, de paniek slaat toe, wat zal ik doen.

Verder graven heeft geen zin meer, dat ga ik nooit meer redden. Ineens sta ik oog in oog met twee grommende herdershonden die, aan de van het kwijl druipende tanden te zien, geenszins uit een dagboek komen. Maaiend met de schep kan ik ze op afstand houden maar voor hoelang?
Een stem vanuit het kreupelhout gebiedt me op mijn buik te gaan liggen met de handen op het achterhoofd. Omsingeld, de honden bespringen me, klaar.

Met mijn gezicht in de modder is ademen ook niet al te makkelijk, of is het de apneu die me wakker smoort, ben plots in mijn eigenste slaapkamer. Zal morgen toch maar eens een goed gesprek met die Bertus Bully hebben. Zo’n dagmerrie is niet voor niets. Tijd voor actie, nooit te laat, nog niet.
Dit moorddadig griezelverhaal voor het eggie? Dat gaan we niet meemaken.

(Tekst: Mink Out. Bundel nu verkrijgbaar: www.conckshop.nl)