Een semi-succesvolle horecaondernemer als ik hoefde nooit zo enorm op de kleintjes te letten als in zuinigheid dan hè. Maar nu is het toch even heel anders. De eindjes worden dezer dagen aan elkaar geknoopt, door mij in ieder geval.

Nou ben ik wél meer een mens van relatieve eenvoud dan van ‘oog uitstekende pronk’, dus een stap terug is vooralsnog geen echte ramp. Natuurlijk was ook ik van geldsmijterij niet vies, maar dat soort momenten kwamen dan óók wel weer uiterst spaarzaam voor.

En altijd voor iets met hoge gebruikswaarde, een laptop of mobiel. Maar zoals gezegd, ik moet tijdelijk de tering naar de nering zetten.

Ik heb de gore gewoonte om te roken, maar ook daarin ben ik zuinig. Halfzware shag, Drum met een Mascotje welteverstaan. Dat roken doe ik bij voorkeur tijdens het nuttigen van een biertje.

Een goed gesprek, een koud biertje en een lekker sjekkie, dat hoort gewoon bij elkaar, daar kan ik intens van genieten, dat is pas leven.

50 gram voor € 13,30. Niet echt een bedrag voor de ‘kleine eindjes aan elkaar knopert’ maar met 1 pakje in de maand ben ik tevree.

Laatst een totaal uitgedroogd pakje. Door dat soort stro te roken loop je het gevaar te willen stoppen en dat wilde ik nou juist niet! Weggooien dan? Neen, niet met die prijs en mijn huidig inkomen.

Een oud hollands recept kwam in mij op. Nog nooit hoeven doen maar voor alles is immers een eerste keer: de truc met de aardappelschil! Toen ik met een aardappelschilmesje het bintje van zijn met klei bedekte schil ontdeed, klom mijn crisisgevoel tot ongekende hoogte.

Er woei plots een ware 40-45 wind. Alleen het grijs gemarmerde pannetje water en de krant met oorlogsnieuws miste. Mijn geldschaarste bracht dit lang vergeten gevoel pijnlijk dichtbij.

Een dag later was de shag weer te haggelen en kon ik de uitgespaarde 6 euro genotvol en zelf in rook op laten gaan.

Kijk, ik haal netjes mijn vaccins en booster, maar ik rook wel.

(Tekst: Mink Out. Bundel verkrijgbaar: www.conckshop.nl)