Nieuws
Minks wekelijkse column: Dansende muizen

Van een ‘goeie’ gozah laatst een grote fles Trappistenbier gekregen. Heb um opengetrokken. Had ik ff nodig. Van de week voelde ik hem al aankomen, het ging niet goed. Gister bij het naar bed gaan wist ik dat bij het ontwaken haar tijd gekomen was. Ze kreeg geen lucht meer en werd broodmager. Zelfs makreelfilet, zalm, beenham, ongemarineerde saté en de té dure zakjes Miauw konden haar eetlust niet meer reanimeren.

Heb haar nog onder de dekens genomen, vond ze altijd heerlijk zo in mijn knieholte maar het was te benauwd denk ik. Toen de haan drie keer had gekraaid lag ze nog nietsvermoedend in een diepe slaap. Ik aaide haar fluweelzachte vacht. Ze keek me met haar ene lieve oog aan. Ik voelde me een schoft, maar voor ze plots door verstikking het leven zou laten was een zachte dood op de harde tafel van de fantastische dierenarts helaas het beste alternatief.

Het tijdperk Trees, Truus en Toon was passe. Zo werkt dat helaas.

Mijn eenogig schatje, de barones en het Haagsche straatschoffie, alle drie in het verleden verdwenen. Toen ze jong en kittig waren was het een ware lust om ze op te nemen, toen klaagde ik ook niet.

Bij thuiskomst geen welkomstcomité meer in de vensterbank. Geen kopjes meer tegen de binnenkant van mijn deur voordat de sleutel het slot raakt. Geen krijsende bonje meer in de tuin. Geen dode meeuwen om bij het uit bed stappen in te trappen. Geen kordaat klappend kattenluik van thuiskomende nachtbrakers. Geen plotsklapse neuzen om me heen als ik de koelkast muisstil open.

Deze zomer wellicht een berg vrolijk fluitende vogeltjes in de tuin. Misschien nu tijd voor dat leuke hondje in het café en de motahtas. Bij het naar bed gaan zie ik de kuil in het dekbed waar Trees zonet nog lag. Slik, snik. Trees, Truus en Toon, het was enorm aangenaam.

De Trappist is op, de katten van huis, laat de muizen nu maar dansen.

(Tekst: Mink Out. Bundel nu verkrijgbaar: www.conckshop.nl ).

Socials

vlietnieuwsfacebookOp Facebook

vlietnieuwtwitter Op Twitter