Na het afscheid van de laatste kat is het toch wel stil in huis. Het meest gemiste geluid is dat van het klappend kattenluik. Niets meer. Totdat van de week, een stiekem, traag klapje klonk. Snel naar de keuken, niks. Later weer zo’n klapje. Een retourtje?

Een paar dagen later weer, kijken, wederom niks, zal het me wel verbeelden. Onderuitgezakt, ontwaar ik onderaan de deurpost een kleine beweging. Mijn blik fixeert zich. Plots priemt er een spits koppie om de hoek. Een muis! Ik besluit hem te laten begaan. Wanneer ik naar de keuken ga wordt het hem te link. Hij snelt ijllinks voor mij uit en vlucht door het kattenluik naar buiten.

De volgende nacht weer binnen. Het spoor kaaskruimels tot aan het kussen naast me op de bank is al gauw gevolgd en daar zit ‘hij’ dan, opkijkend naar mij. Ik denk het een man is. Checken vond ik op de eerste avond niet zo passend.

Mooi beestje, met glanzende kraaloogjes en van die priemende snorhaartjes. Schrander ook. Plots zit hij naast me op een pindaatje te knabbelen. Niet lang erna ligt Fieps (zo noem ik hem) met zijn handjes op het bolle buikje tevreden en hevig snurkend naast me te slapen.

Heb zachtjes het licht uitgedaan en ben op kousenvoeten mijn bed ingeslopen.

Toen ik ontwaakte was Fieps verdwenen, ovral gekeken maar nee hoor.

’s-Avonds na een minder stiekem, vlugger klapje van het kattenluik zat Fieps al gauw weer naast me aan een stokbroodje brie, ‘t begon te wennen. Samen keken we kritisch tv. Elkander, af en toe, vol verbazing aanstarend. Fieps maakt dan zo’n, begrijp-jij-dat-nou-gebaar, daarna kijken we verder. Ja, we hebben een beetje dezelfde manier van denken, Fieps en ik.

Soms, en zeker nu met die kou buiten, blijft Fieps slapen. Dan ligt hij op het kussen naast me in het tweepersoonsbed. Alleen dat hevige snurken, dat schiet niet op, volgens mij heeft hij apneu ook. Durf niet aan mijn dokter te vragen of er van die kleine maskertjes bestaan.

Voor je het weet denken ze dat ik gek ben en bergen ze me op in een gesticht. Dat op zich is niet zo’n groot probleem, maar hoe dan verder met mijn Fieps?

(Tekst: Mink Out)