Een gering aantal speelminuten bij de hoofdmacht, twee maanden aan de kant met een blessure en een door veel pech en onheil getroffen team. Als aanstormend talent kreeg Manon van Raay dit seizoen bij ADO Den Haag Vrouwen het nodige voor de kiezen. Zij ziet echter ook een belangrijk winstpunt.

Genoodzaakt door het vroege uitvallen van ploeggenoot Kirsten van de Westeringh speelde Manon van Raay onlangs in de topper tegen FC Twente voor het eerst een bijna volledige competitiewedstrijd voor ADO Den Haag Vrouwen. ,,Het was het langst dat ik in een wedstrijd in de Eredivisie heb gespeeld.” In haar tweede seizoen bij de hoofdmacht waren de optredens van de getalenteerde spits of schaduwspits tot op dat moment beperkt gebleven tot acht invalbeurten van maximaal een kwartier. ,,Je wilt natuurlijk veel spelen. Veel minuten maken is belangrijk om me verder te ontwikkelen. Ik zie dit als een fase waar ik doorheen moet. De ervaring die ik in de Eredivisie opdoe, probeer ik weer mee te nemen naar de training en de wedstrijden met de beloften. Vorig jaar heb ik er voor het eerst aan mogen ruiken en dan merk je dat het spelen in de Eredivisie heel anders is dan in de beloftencompetitie. Ik probeer vooral volwassener en constanter te worden.”

Begon Manon als invaller tegen Twente als nummer 10, al snel wisselde zij van positie met spits Jaimy Ravensbergen. ,,Ze wilden op het middenveld liever wat meer ervaring en ik kan in de spits ook uit de voeten. Bovendien zijn de centrale verdedigers van Twente niet supersnel”, wist Manon. Dat zij moest optornen tegen twee internationals (Kika van Es en Caitlin Dijkstra), merkte zij echter ook. ,,Zij kiezen slim positie en kunnen zo ruimtes goed belopen. Die ervaring neem ik weer mee.” Met haar lengte van 1.65 meter had Manon het moeilijk met veel hoge ballen. ,,Dat is niet mijn kracht. Ik ga wel voor 100 procent luchtduels aan, maar die winnen, doe ik niet vaak. Het beste voor mij is als ik in de voeten wordt aangespeeld, zodat ik kan wegdraaien of combineren.”

Dat Manon een neusje voor de goal heeft, bewees zij niet voor de eerste keer in de slotfase van de wedstrijd. Aangevuurd door een enthousiast publiek (,,Toen ik nog op de reservebank zat, was het al geweldig te zien hoeveel meiden er in het stadion voor ons stonden te klappen”) bezorgde Manon ADO Den Haag Vrouwen vijf minuten voor tijd ei zo na een gelijkmaker. ,,Ik kon nog net met een teen bij de bal, maar de keeper stond helaas te dichtbij.”

Scoren deed Manon dit seizoen weer regelmatig bij de beloften, ook met het hoofd. Gevraagd naar haar voorkeurspositie, zegt Manon het liefst achter de spits te spelen. ,,Ik heb veel als spits gespeeld en ook gescoord, maar ik speel toch liever iets onder de spits. Daar kan ik op bepaalde momenten voor diepgang zorgen en ook duels op het middenveld aangaan.” Wat haar productie dit seizoen remde, waren twee maanden in de lappenmand. In een wedstrijd van de beloften tegen Twente in oktober liep zij – ook nog eens diep in blessuretijd – een botkneuzing aan de heup en een scheur in een buikspier op. ,,Dan kom je er achter hoeveel je met een buikspier doet”, memoreert zij die pijnlijke ervaring. ,,Nu ben ik gelukkig weer fit.” Dat het noodlot ook harder toe kan slaan, ziet zij aan al de door een gescheurde kruisband getroffen ploeggenoten.

Wie Manon onlangs halverwege een wedstrijd van de beloften hevig op zichzelf hoorde mopperen, moet even hebben gedacht dat zij in een ernstige vormcrisis was beland. ,,Dat zit in mij en heb ik altijd als het niet gaat zoals ik wil. Ik ben heel kritisch op mijzelf en ben nooit tevreden. Af en toe is dat niet goed. Die wedstrijd bleef ik in dat gevoel hangen en dat was ook de reden dat ik ben gewisseld. Gelukkig lukt het mij nu vaak wel de knop om te zetten. Dat moet ook, want anders laat ik het team in de steek.” Dat Manon vastbesloten is door te groeien naar de top, blijkt eveneens uit haar antwoord op de vraag wat zij dit seizoen als haar belangrijkste winstpunt beschouwt. ,,Dat ik heb leren omgaan met tegenslagen.”

Ondanks alle tegenslag heeft ADO Den Haag Vrouwen aanstaande vrijdag 20 mei in de thuiswedstrijd tegen VV Alkmaar aan één punt genoeg om beslag te leggen op de derde periodetitel. De wedstrijd wordt gespeeld op het Prinses Irene Sportpark in Rijswijk (aftrap 19.30 uur) en kaarten zijn hier verkrijgbaar: https://app.tckl.nl/share/ly5mw

(Tekst Roeland Gelink. Foto Eric de Wit)