Ten tijde dat er een pandemie over de Wereld raasde heb ik van de nood een deugd gemaakt en ben het café gaan opknappen. Om tijdens deze lichamelijke werkzaamheden, tussen witkwast en betonmortel, geestelijk bezig te zijn, luisterde ik podcasts. Een podcast is een soort hoorspel, dat men vroeger per radio de huiskamers in slingerde, maar wat men nu tijdens het fietsen, met oortjes in, luistert.
Een prachtige podcast was die van de Zonnekoning, Louis de 14e uit Frankrijk. Werd er helemaal in meegesleept door de verteller Johan Op de Beeck en de bijpassende klassieke muziek uit die tijd van Jean-Baptiste Lully. Met wapengekletter en meer ‘sfeergeluiden’ kwam alles als een film langs. Kon er zo van genieten dat ik een te vroeg einde van de lockdown vreesde;-).
Een deel van het verhaal is even smeuïg als opmerkelijk. ‘Leuk’ om te vertellen. Toen Louis nog een Zonnekoninkje was waren er regelmatig ruzies tot op vechten toe met zijn jongere broer Philippe. Dit tot groot ongenoegen van hun mentor Kardinaal Mazerin en de moeder van deze twee koninklijke bengels.
Het gevaar lag immers op de loer dat de jongere broer de oudere ooit naar de kroon zou steken, wat een generatie eerder al eens het geval was geweest. Om dit te voorkomen werd een huiveringwekkende beslissing gemaakt. Voortaan zou de jongste broer Philippe als meisje grootgebracht worden, opdat het competitieve plaats zou maken voor een meer afwachtend gevoel.
Alles voor volk en vaderland, dus werd het gozahtje in dameskleding gehesen en uitbesteed aan de homo- en wellicht pedofiele neef van Kardinaal Mazerin. Ook kreeg hij een speelvriendje, die eveneens als meisje door het leven ging.
En wat bleek na verloop van tijd, het was bullseye. Dameskleding dragen beviel Monseigneur (Philippe ‘s bijnaam) zo dat hij de ‘s lands bekendste travestiet werd. Geen feest was een feest als partyanimal Philippe niet was geweest.
Hij moet een potsierlijke verschijning zijn geweest. Erg hoge hakken, vol met linten, langharige gepoederde pruik, zware parfum en propvol met sieraden.
Overigens bleek bij de slag bij Kassel in 1677 dat Philippe, ondanks zijn sissy opvoeding, aan competitiedrang weinig had ingeboet. Hij won de veldslag op zijn hooggehakte sloffen, zijn macho broer Louis de XlV was not amused.
Een Zonnekoning in de schaduw van zijn sissy broer, dat kon toch echt niet.
(Tekst: Mink Out)
