Leidschendam-Voorburg ligt, als ik even af zie van Stompwijk, tussen de Trekvliet, de spoorbaan Amsterdam-Rotterdam, de gemeentegrens met Voorschoten en de Vliet. Een smalle, langgerekte strook.
Inherent aan de ligging is het feit dat er maar een beperkt aantal wegen zijn die de gemeente met de ‘buitenwereld’ verbinden. En dat die wegen, met de toename van het verkeer, steeds voller worden.
Met name aan de oostkant, de kant van de Vliet, wordt dat in toenemende mate een probleem. De bruggen over deze waterweg dateren uit vervlogen tijden en zijn niet berekend op massa’s verkeer.
Van noord naar zuid hebben we het dan over de noordelijke sluisbrug in Leidschendam, de zuidelijke sluisbrug, de Sytwendebrug, de Wijkerbrug, de Kerkburg, de Oude Tolburg en de Kippetjesbrug.
De sluisbruggen alsmede de Wijker- en Kerkbruggen zijn elk zo’n 4 meter breed. Dus niet in beide richtingen tegelijk bruikbaar. De Sytwendebrug is een fietsbrug, de Kippetjesbrug een overgang voor voetgangers. Alleen de Oude Tolburg kent twee rijbanen voor auto’s.
Leidschendam-Centrum, ook wel Damcentrum genoemd, wordt ontwikkeld. Er is al veel gebouwd en er komen nog meer woningen bij. Rondom de sluis voeren recreatie en horeca de boventoon.
Probleem: de sluisbruggen kunnen het verkeersaanbod niet aan. Ook al omdat ze om de haverklap open moeten voor passerende schepen. Filevorming maakt het centrum onbereikbaar en, soms, onleefbaar.
Bij de Wijkerbrug treedt het filefenomeen ook op, mede in combinatie met een schoolcomplex daar.
Wat te doen? Ondernemers in het Damcentrum willen een nieuwe brug, omwonenden zijn tegen, de politiek is verdeeld. Een nieuwe brug kost veel geld en, zo bleek uit onderzoek, lost niets op. Er ontstaan alleen weer elders problemen met verkeer en leefbaarheid.
Elke betrokken partij of belangengroep komt wel met een ‘eigen’ oplossing. Opzetjes die elkaar vaak uitsluiten. Ideeën ook waarvan men zelf erkent dat het ‘oplossende vermogen’ maar heel klein is. Maar ja, men moet wat voor de achterban.
Laten we het simpel houden. Stel de noordelijke sluisbrug in Leidschendam open voor autoverkeer de gemeente in. De zuidelijke sluisbrug zou dan alleen moeten dienen voor autoverkeer de gemeente uit. De Sytwendebrug wordt ook opengesteld voor autoverkeer de gemeente in, de Wijkerbrug alleen voor auto’s de stad uit. En de Kerkbrug tenslotte weer alleen voor auto’s die Leidschendam-Voorburg in willen.
Het vergt wat kleine aanpassingen in het gebruik van bestaande straten, het verplaatsen van wat verkeersborden. In het Damcentrum zal men weer moeten wennen aan auto’s op de noordelijke sluisbrug en in de omliggende straten. En de Sytwendebrug zal iets aangepast moeten worden.
Maar al met al is dit alles veel goedkoper dan het bouwen van een nieuwe brug die toch voortdurend open en dicht gaat. Om nog maar te zwijgen over de aanleg van aansluitende wegen waardoor geplande woningbouw weer gefrustreerd wordt. P.S.: alle verkeer naar de N14 sturen lost niets op aangezien die weg ook al periodiek ‘vast’ staat.
