Dat de gemeente in financiële zin al jaren boven zijn stand leefde was bekend. Alleen werd daar door de dames en heren politici niets aan gedaan. Er werd mooi weer gespeeld met geld van de burgers.

Eind vorig jaar kwam wethouder Jan-Willem Rouwendal (financiën) met de onafwendbare conclusie: de gemeente moest gaan bezuinigen. Vanaf 2020 jaarlijks 2,2 miljoen euro.

Hoe dat bedrag bijeen gebracht moest gaan worden, verraadde de bestuurder niet. Dus vroeg de gemeenteraad hem om begin 2019 met een inventarisatie te komen van mogelijkheden.

Die lijst ligt er nu. Ambtenaren hebben 56 opties bijeen gebracht, goed voor een opbrengst van 3,2 tot 5,6 miljoen euro. Ruim voldoende dus om de benodigde 2,2 miljoen euro aan besparingen te halen.

Uit de lijst blijkt dat de rekening voor het gemeentelijk potverteren bij de burgers wordt neergelegd. Lastenverzwaringen door hogere belastingen, heffingen en leges.

Het snijden in allerlei subsidies zal de inwoners indirect ook treffen. De betrokken instanties zien immers inkomsten verdwijnen. Iets dat zij alleen kunnen compenseren door meer geld te vragen aan deelnemers en bezoekers bij hetgeen zij doen.

Voorstellen tot het snijden in het onderwijs treffen met name de inwoners met een smalle beurs. Van het efficiënter werken in het zogenoemde sociaal domein (ouderenzorg, jeugdzorg, zorg voor mensen zonder werk) worden de zwakkeren in de samenleving de dupe, zeker als daarbij ook zaken als het versoberen van minimaregelingen voorkomen.

Nu kan de burgers er niets aan doen dat men in het Raadhuis en binnen de gemeenteraad niet in staat was de tering naar de nering te zetten. Dus is het oneerlijk om de rekening juist bij diezelfde burger neer te leggen.

Het strookt ook niet met de beloften van de diverse partijen voor de gemeenteraadsverkiezing van maart 2018. Overal klonk het dat de lasten zeker niet mochten stijgen, maar liefst juist omlaag moesten gaan.

Er zijn een paar opvallende zaken in de lijst van 56 maatregelen. Zo staan er voor zeker 1 tot 1,5 miljoen euro voorstellen in waartoe al lang is besloten. Met andere woorden: dat zijn geen extra bezuinigingen.

Opvallend is ook dat de nodige zaken in de lijst ontbreken. Zo  gaf Rouwendal zelf eerder aan dat de gemeentelijke prijzen voor sporters, vrijwilligers, ondernemers en cultuur zouden gaan sneuvelen. Dat staat dus niet in de lijst, ook al levert het 75.000 euro per jaar op.

Er staat geen financiële opgave in de lijst voor het afstoten van gemeentelijk onroerend goed: panden en landerijen. Terwijl de gemeente toch 125 ‘objecten’ ter verkoop heeft.

Snijden in eigen ‘nieuw’ beleid, gestart bij het aantreden, komt ook niet voor als optie. Maar ja, daarvan beweren VVD, CDA, PvdA en ChristenUnie/SGP dat ze juist daarvoor gekozen zijn.

Het beperken van de inhuur van externe ‘experts’ ontbreekt. Een terrein waarop de gemeente in 2017 toch meer dan 10 miljoen euro uitgaf. Zogenaamd omdat de eigen ambtenaren de nodige kennis en kunde niet hadden.

Over ambtenaren gesproken: het beperken van hun aantal (nu 650) komt ook niet voor op de lijst. Net zo min als het snoeien in het gemeentelijk wagenpark. Terwijl ze op het Raadhuis toch beweren dat ambtenaren op de fiets of met het openbaar vervoer moeten komen. Mede vanwege de duurzaamheid.

In de lijst staan überhaupt geen voorstellen die de ambtenaren op het Raadhuis direct raken. Snijden in eigen vlees doet men niet. Dat geldt ook voor p.r.-beleid van de gemeente, ook wel communicatie genoemd. Het maken van folders, brochures, website’s, filmpjes en bijdragen voor social media moet kennelijk onverkort in stand blijven.

Inhoudelijk staan er op de lijst genoeg zaken die politiek ‘onverkoopbaar’ zijn. De PvdA zou op basis  van de eigen principes dwars voor het snijden in sociale voorzieningen/sociaal domein moeten gaan liggen. De VVD zou om dezelfde reden bijvoorbeeld betaald parkeren – ook één van de 56 ideeën – moeten afwijzen. Voor CDA en ChristenUnie/SGP staan er ook genoeg zaken bij de 56 voorstellen die zij niet voor hun rekening kunnen of willen nemen zonder kiezersbedrog.

Waar dit alles toe gaat leiden? Een mix van talloze grote en kleine ingrepen. Een cocktail van compromissen. De burger zal er echter niet aan ontkomen de rekening te betalen, toch zeker grotendeels. Dag verkiezingsbeloften, in de kennelijke hoop dat de kiezer dat in 2022 bij de volgende gemeenteraadsverkiezing weer is vergeten. Want dan presenteert de lokale politiek weer allerlei prachtige, maar onbetaalbare, plannen in de zucht naar uw stem. En stinken we er met z’n allen weer in.