De gemeente was al jaren aangesloten bij de WoonWijzerWinkel zonder voor het geld dat men betaalde, een tegendienst te verlangen.

Dit jaar is dat anders. De WoonWijzerWinkel wordt ingeschakeld bij het stimuleren van inwoners om iets aan hun woning te doen. Dit in het kader van de duurzaamheid en het terugdringen van het energiegebruik.

Een actie in dit kader van de WoonWijzerWinkel was het maken van een zogenoemd ‘warmtebeeld’ van de woning. Dat houdt in dat er door opnamen van de woning wordt gekeken waar de meeste warmte ‘ontsnapt’.

Als die plekken bekend zijn kan de inwoner daar gericht iets aan doen, zo is de gedachte. Dubbele ramen plaatsen, muren isoleren etcetera.

De actie was gratis, want gesponsord door de gemeente. Thuis blijven hoefde men niet; de mensen van de WoonWijzerWinkel namen de opnamen van buitenaf. De bewoner moest alleen zorgen dat de verwarming die dag op 20 graden stond.

Nadat de warmtebeelden waren gemaakt kreeg de inwoner vervolgens een uitnodiging die op het Raadhuis met een medewerker van de WoonWijzerWinkel te komen bekijken.

Maandag was zo’n avond. In het Raadhuis wachtte achter de balie een bode met een lijst namen en tijden. Na aanmelding werd betrokkene keurig afgevinkt. In de hal kon men vervolgens wachten op iemand van de WoonWijzerWinkel.

Die doken inderdaad op maar hadden geen namenlijst noch tijden bij zich. Er werd dus gewoon geroepen ‘wie is de volgende?’ in de hoop dat de aanwezigen zo eerlijk waren elkaar ook op volgorde van binnenkomst de eer te gunnen.

Eerste vraag: ‘Wat is het bouwjaar van uw woning?’ Vervolgens een flyer die aangaf dat de eigenschappen van de woning ‘ongeïsoleerde betonvloer, ongeïsoleerde spouwmuur, matig geïsoleerd dak, natuurlijke ventilatie, centrale verwarming en enkel- of dubbelglas’ zijn.

Alsof de inwoner dat allemaal niet zelf al wist. Maar goed: de foto’s tonen in de kleuren geel tot en met paars waar de warmte het hoogst is. Bij de ramen, logisch.

Gefotografeerd zijn de voorkant en, in mijn geval, de zijkant van de woning. Begane grond en eerste etage. Achterkant niet; verdieping onder schuine dak ook niet. ‘Meneer, dan zouden we een drone moeten gaan gebruiken’, luidt de verklaring.

Maar hoe zit het dan met het kenmerk ‘matig geïsoleerd dak?’ Geen antwoord anders dan ‘als het daar koud is, is het goed want dan kan er ook maar weinig warmte ontsnappen’. Hmmmmm.

Bovendien meen ik mij te herinneren dat er ooit dakscans zijn gemaakt in de gemeente en dat die gegevens ook via de site van de gemeente oproepbaar waren. Weggegooid geld kennelijk want de WoonWijzerWinkel schijnt het niet te weten.

Maar goed, op de vraag wat ik nu met de foto’s moet – ‘Die worden u nog per mail toegezonden’ – blijft het ook stil. De spouwmuren zijn geïsoleerd en de ramen dubbel glas.

Ik krijg wat folders van de WoonWijzerWinkel in de hand gedrukt: ‘Zonnepanelen zonder zorgen’, ‘Inkoopactie isolatie’, ‘Vloerisolatie: TonZon’, ‘Bodemisolatie: HR Parels’, ‘Spouwmuurisolatie: Supafil’, ‘Sedum123 lichtgewicht’, ‘Vloerisolatie: PIF isolatiefolie’. Inclusief prijzen. Plus nog een leaflet over themadagen van de WoonWijzerWinkel.

En dat was het dan. Ik kan vertrekken. Kortom: het geheel is eigenlijk een verkooppraatje voor de WoonWijzerWinkel zelf. En de gemeente begaat concurrentievervalsing door exclusief met deze onderneming in zee te gaan; een keuze waar de gemeenteraad in elk geval nooit in gekend is. Laat staan over heeft mogen meebeslissen.

Papier rijker en een illusie armer verlaat ik het Raadhuis.

Op maandag bracht het Raadhuis een juichend persbericht uit met als eerste zin ‘Duurzaamheid, dat gaan we natuurlijk doen’. Ja, ja. Maar zó in elk geval niet.