Eén jaar bezetten ze nu het Raadhuis in Leidschendam: VVD, CDA, PvdA en ChristenUnie-SGP. Op 5 juni 2018 werden de wethouders Astrid van Eekelen (VVD), Juliette Bouw (CDA), Nadine Stemerdink (PvdA) en Jan-Willem Rouwendal (ChristenUnie-SGP) benoemd.
Het was een gelegenheidscombinatie. De partijen die tot de verkiezing van 21 maart 2018 de coalitie vormden GBLV, D66, PvdA en GroenLinks hadden een deal om samen door te gaan als dat op grond van de stembusgang kon.
Dat kon, alleen hield ‘men’ zich niet aan de afspraak. De PvdA niet, D66 ook niet en GBLV was niet helder, volgens Jan Antonie Bruijn; de man die moest trachten een coalitie te vormen.
Het coalitie akkoord kreeg ‘Samen aan zet’ als opschrift. Volgens ‘kenners’ werd veel van het beleid van de vorige coalitie voortgezet. Bezuinigen deed het kwartet niet, ook al wist men dat de gemeente er in financiële zin slecht voor stond. In tegendeel; de uitgaven werden zelfs nog verhoogd.
Na een jaar ‘regeren’ kan de vraag gesteld worden wat de coalitie eigenlijk voor elkaar gekregen heeft. Welke beslissingen er zijn genomen ten goede van de inwoners van deze gemeente?
Op de site van ChristenUnie-SGP staat sinds de start van de coalitie een lijstje met als kop ‘Benieuwd naar onze resultaten? Inclusief een illustratie van een hand waaruit een plantje groeit. Het lijstje werkt aandoenlijk.
‘Meer vroegtijdige ondersteuning bij financiële problemen; de komende jaren blijft er budget voor initiatieven van inwoners; mantelzorgers krijgen betere ondersteuning om overbelasting te voorkomen; de huisbankiers van de gemeente wordt gevraagd te stoppen met de financiering van de palmolie-industrie; de gemeente onderzoekt of laadpalen in lantaarnpalen haalbaar zijn; meer mensen komen in aanmerking voor de collectieve zorgverzekering van de gemeente; gemeente plaatst fietspompen om fietsen te stimuleren; inwoners mogen zelf vuurwerkvrije zones bepalen; subsidiepot verduurzamen woning aangevuld; snellere huisvesting voor kwetsbare mensen; adviesraad Stompwijk krijgt stem in mogelijke buslijn door Stompwijk; kleine zorgaanbieders mogen passende zorg blijven bieden; mantelzorgers krijgen de mogelijkheid om even op adem te komen’.
Oke, ChristenUnie-SGP zit voor het eerst in de coalitie. Maar als deze combinatie van het voortzetten van bestaand beleid, loze beloften, open deuren en zaken waar de inwoners niets aan hebben, alles is dat in een jaar besturen is bereikt, is het wel erg mager.
De enige échte beleidsdaad is eigenlijk de tijdelijke herinvoering geweest van de wekelijkse vuilophaal bij laagbouwwoningen. Maar dat kostte ook een cent: één miljoen euro voor twee jaar.
Een maatregel die er alleen kwam door ‘coalitiedwang’. ChristenUnie-SGP voelde er niets voor maar de junior in de coalitie werd gedwongen akkoord te gaan. Woordvoerder Hans Mulder werd er zelfs voor aan de kant geschoven.
Er waren meer gevallen van coalitiedwang. Zo moest de VVD door de pomp toen men bezwaren opperde tegen het opheffen van de stedenbanden met Hranice (Tsjechië), Konstancin Jeziorna (Polen) en Temecula (VS).
De liberalen moesten ook slikken dat het beheer van rioolpersleidingen en gemalen voortaan samen met Pijnacker-Nootdorp en Delft wordt uitgevoerd, tegen vette meerkosten. De PvdA op haar beurt moest buigen toen men twijfels opperde aan een onderzoek naar de bouw van een nieuwe parkeergarage in het Damcentrum, kosten 2,7 miljoen euro.
Nu we het toch over geld hebben, inmiddels is duidelijk geworden dat de coalitie moet bezuinigen. En fors ook. Niet pas in 2020 en volgende jaren, in 2019 al. Voor 1 januari dient er 2,6 miljoen euro gevonden te worden. In de jaren daarna tot 2,8 miljoen euro.
Dat krijg je als je weigert de realiteit onder ogen te zien en liever een greep doet in de financiële reserves dan de tering naar de nering te zetten. Nu al voldoet de gemeente niet aan de eis van de gemeenteraad dat 30 procent van de uitgaven betaald moeten worden met ‘eigen’ geld; dus niet geleend.
Unaniem bepaalde de gemeenteraad dat onder de vorige coalitie. Dus inclusief de huidige ‘regeringspartijen’. Maar men houdt zich er niet aan. Net zo min als aan de beloofde daling – of toch tenminste stabilisatie – van de lasten voor de inwoners. Die stijgen met tientallen euro’s per jaar.
Beleidsarmoede en tegelijk geld dat je eigenlijk niet hebt, met bakken blijven uitgeven; voor zo’n combinatie hebben de kiezers op 21 maart 2018 zéker niet gestemd. Maar een nieuwe stembusgang staat pas voor maart 2022 in de boeken. Tot die tijd kunnen VVD, CDA, PvdA en ChristenUnie-SGP door. Bij gebrek aan een alternatief en uit angst voor de kiezer. Arme gemeente.
