Al drie jaar wordt er over gesproken: de bouw van een ondergrondse parkeergarage, een nieuwe supermarkt en een aantal woningen in de Voorburgse Herenstraat. Achter de gevels van nummer 42 tot en met 52. Bedacht door Waaijer Projectrealisatie, betaald door Hoogvliet Beheer.
De gemeente heeft nu gebouwen (Herenstraat 42, 44, 46, Raadhuisstraat 47A) en grond aan Waaijer verkocht. Bij Herenstraat 42 is wel een uitzondering gemaakt voor het ‘monumentale deel’. Dat wil zeggen de eerste 20 meter achter de gevel.
Wie dacht dat deze deal de gemeente goud geld zou opleveren komt bedrogen uit. Er blijft, na aftrek van kosten, dik 200.000 euro over. En dat is meer dan op grond van de marktomstandigheden kon worden verwacht, aldus de gemeente.
Is moeilijk te geloven. Gezien de omvang van de lap grond, de ligging ervan en de grondprijzen zou een bedrag van rond de 5 miljoen euro in de rede hebben gelegen. Qua kosten noemt de gemeente de boekwaarde van de panden, archeologisch onderzoek en bodemsanering.
Kosten die, geschat, een miljoen euro kunnen belopen. Dan nog blijft er een enorm financieel gat over. Een gat dat onverklaarbaar blijft aangezien de financiële details geheim zijn verklaard. Om de financiële en economische belangen van de gemeente niet te schaden.
Opvallend, aangezien de gemeente wel het monumentale deel van Herenstraat 42 behoudt. Daarvoor is er een plan: gemeenteraad, politieke partijen en griffie zouden er naar toe moeten verhuizen. Weg van Herenstraat 72-74: Huize Swaensteyn.
Zo’n verhuizing kost geld. Veel geld. En de gemeente is armlastig. En het leeg maken van Huize Swaensteyn levert ook niets op. Sterker nog: dat kost alleen maar geld want Museum Swaensteyn (Herenstraat 101) en ArtiBrak (Herenstraat 44/46) zouden er heen moeten. En daarvoor is een dure verbouwing nodig. Zeker als er ook nog een kleine bibliotheek in zou moeten komen.
Het alternatief – museum, Artibrak en bieb naar Herenstraat 42 – kost ook geld. Dan moet Herenstraat 42 ook verbouwd worden en zal er in Huize Swaensteyn in elk geval geïnvesteerd moeten worden in een nieuwe zaal voor de gemeenteraad.
Akkoord: bij beide opties kan Herenstraat 101 verkocht worden. Een koper zal daar echter veel geld in moeten steken om het ‘bewoonbaar’ te maken. Uitgaven die de verkoopprijs drukken.
De gemeente claimt aan de hele operatie nog eens 200.000 euro over te houden: wegvallende kosten voor energie, beheer, onderhoud en belastingen van de gemeentelijke panden die nu aan Waaijer zijn verkocht.
Daar tegenover staan echter het wegvallen van ‘huur’ die ANNA en Artibrak nu jaarlijks betalen. Bij ANNA gaat het dan om een ‘onkostenvergoeding’ voor beheer en energie. Met andere woorden: men betaalt niet alles. En ArtiBrak krijgt ook gemeentelijke subsidie du daar is het vestzak-broekzak.
De twee ton geeft de gemeente uit aan het beveiligen en afsluiten van de parkeergarage Oude Haven. Die opbrengst is dus al ‘verdwenen’.
Rest de 200.000 euro uit de transactie met Waaijer. Eind dit jaar willen B&W de gemeenteraad een voorstel doen waar dat geld aan besteed kan worden. Gezien de financiële problemen van de gemeente lijkt er maar één bestemming mogelijk: de algemene reserves.
Maar daar is het een druppel op een gloeiende plaat gezien de miljoenentekorten die opgevangen moeten worden. En dat roept dan weer de vraag op hoe lucratief de overeenkomst met Waaijer was. Voor de koper zeker, maar voor de gemeente?