Verder met de jaren 70. Voorburger en jazzvibrafonist Lodewijk Bouwens (zie foto) destijds wonend aan Park de Werve, ooit werkzaam bij de gemeente Voorburg en in 1976 één van de grondleggers van Theater de Tobbe aan de Badhuislaan in het voormalige ‘apenhok’ waar de kleedkamers waren van het Voorburgse buitenzwembad. Hij was jaren in binnen- en buitenland te vinden in vrijwel alle jazzclubs, op vele theaterpodia, festivals, verzorgde filmmuziek voor wetenschappelijke documentaires en korte speelfilms, speelde veelvuldig voor radio en televisie en werkte tot nu toe mee aan zeker 15 LP’s en CD’s.
Redacteur in die tijd bij de Haagsche Courant was Voorburger Lex Dalen Gilhuys. Tevens was hij jazzliefhebber, stevig pijproker en ook niet vies van oude klare. Kwam hem wel eens tegen in the Fox waar je toen moest aanbellen en er op de deur stond vermeld dat correcte kleding verplicht was. Hij verzorgde wekelijks op de donderdag de jazzagenda met daarin alle jazzactiviteiten in het Haagsche Courant gebied. Op de foto is hij te zien in theater Pepijn met Paul Van Vliet en Wim van Woerkens de jazzprogrammeur aldaar. Naast de ingang van de Oude Kerk in de Herenstraat staat het Lex Dalen Gilhuys bankje te zijner nagedachtenis.
In die periode -zoals vermeld in deel 1- nog steeds incidenteel jazz in Barbaars in de Kerkstraat. Ook in café het Klosje (later Bangkok nu Natsumi) aan de Parkweg 13 werd een poging gewaagd jazz van de grond te krijgen door eigenaar Baan Batelaan en echtgenote (zie foto). Uitbaters dachten, ook al waren zij zelf niet echt jazz minded, door jazz binnen te halen meer omzet te kunnen genereren maar daar moet je, zeker in die periode, een lange adem voor hebben. Nog geen sociale media dus goede publiciteit was een vereiste. Als je daarnaast bedenkt dat er éénmaal per minuut een popliefhebber wordt geboren, eenmaal per uur een klassiek en eenmaal per dag een jazzliefhebber dan moet je echt aan de bak publicitair gezien. Na drie optredens hield het Klosje het voor gezien. Musici speelden niet alleen voor een drankje, er werd geen entree geheven, dus de kosten/baten analyse deed de uitbater al snel besluiten te stoppen met jazzoptredens. (Paul Beijerling)
