CDA-gemeenteraadslid Gijs Dupont plaatste op 2 oktober een bericht in de lokale media waarin hij het het opneemt voor de boeren en zijn lezers aanspoort bewuster boodschappen te gaan doen. Een mooie oproep, maar ook wel een beetje naïef. Want de boeren zijn natuurlijk niet de enigen die voor hun gezin moeten zorgen en met respect behandeld willen worden. Nederland telt honderden duizenden hardwerkende mensen die elke dag in onzekerheid leven en regelmatig gedwongen van baan moeten wisselen. Het zijn werknemers die nergens meer een vast contract kunnen krijgen en zijn aangewezen op flex banen in allerlei vormen. Van de zzp’ers die liever in vaste dienst zouden zijn tot de 0 uren contracten. Het zijn de magazijnmedewerkers, bouwvakkers, schoonmakers, administratief medewerkers, post en pakketbezorgers, winkel personeel, etc, etc.

Steeds als een contract niet verlengd wordt of als er even geen werk is krijgen deze mensen hun ontslag, ook al heet dat niet zo. Het mag duidelijk zijn dat de onzekerheid rond werk en inkomen een grote negatieve stempel drukt op de levens van deze mensen, en op de maatschappij.

Deze doorgeschoten flexibilisering van de arbeidsmarkt staat hoog op de politieke agenda, maar er gebeurt ondanks dat vrij weinig. Wat doet de gemeente hier bijvoorbeeld tegen? Ook de gemeente maakt naar hartenlust gebruik van flexwerkers en inhuurkrachten. Waar is de plantsoenendienst bijvoorbeeld gebleven en waarom kon kringloopbedrijf Het Goed niet open blijven? Verdienen de mensen die daar werkten geen respect en de mogelijkheid om hun werk te kunnen doen? En waar blijven de beloofde sociale huurwoningen waar deze groep van afhankelijk is?

Veel productie werk is al verplaatst naar lage lonen landen en het meeste van wat wij vandaag de dag kopen komt uit het buitenland. Buitenlandse webshops en bedrijven floreren door de Nederlandse consument. Daar komen automatisering en robotisering nog bij.

Wat de boeren nu vrezen is voor veel andere hardwerkende Nederlanders al lang de bittere realiteit.

Het is logisch dat de aandacht zich nu op de boeren vestigt. Maar misschien kan het ook geen kwaad om bij het opscheppen van de aardappels eens aan alle andere hardwerkende mensen te denken die dagelijks in onzekerheid leven. Als de positie van die groep wat versterkt wordt kunnen ze ook iets meer betalen voor hun stukje Nederlands vlees.

(naam inzender bij redactie bekend).