Vandaag is het de Dag des Heren. Er valt van uit te gaan dat burgemeester Klaas Tigelaar, wethouder Jan-Willem Rouwendal en gemeenteraadslid Kees Verschoor ter kerke gaan. Ze zijn tenslotte alle drie lid van ChristenUnie-SGP.

Wellicht gaan hun gedachten bij het luisteren naar de predikant of het zingen van een psalm uit naar een medemens die hulp nodig heeft en wat voor bijdrage zij kunnen leveren aan het verlichten van de last die deze medemensen dragen.

Het zou goed zijn als hen daarbij het woord ouderensoos voor de geest komt. Een voorziening die welzijnsorganisatie Woej organiseert ten behoeve van kwetsbare ouderen binnen de gemeente.

Het gaat dan om mensen tussen 75 en 98 jaar oud. Personen die eenzaam zijn. Vaak slecht ter been. Met psycho-geriatrische problemen zoals geheugenverlies. Voor hen is de soos, die tien keer per maand plaatsvindt gedurende vier uur per keer, een tweede huis.

Een plek waar zij een maaltijd krijgen, oefeningen doen die hen beweeglijk houden en het geheugen opfrissen, spelletjes spelen en er ook af en toe met z’n allen op uit gaan. Steeds begeleidt door professionele hulpverlening en vrijwilligers, inclusief vervoer van woning naar soos en terug.

De soos stopt er op 1 maart mee. Oorzaak: een besluit van B&W, en met name wethouder Rouwendal, om de subsidie ervoor te staken.

Volgens Rouwendal moest hij dat doen nadat de verschillende organisaties die onder de noemer ‘zelfredzame inwoners’ activiteiten aanboden voor 2020 te veel subsidie vroegen. Geen 3 miljoen euro zoals vooraf was bepaald, maar 3,3 miljoen euro.

Aangezien ze tot twee maal toe niet bereid bleken hun plannen aan te passen hanteerde men op het Raadhuis maar het rode potlood. Zo kwam men onder meer uit bij de ouderensoos. Want dat deed ‘het minste pijn’.

Dat zo’n ingreep pijnlijk was, akkoord. Maar de gemeente moest zich vasthouden aan de budgettaire kaders, aldus Rouwendal. Klaas Tigelaar greep als burgemeester niet in. Kees Verschoor evenmin, hoe vervelend de uitkomst volgens hem ook mocht zijn. Het subsidiesysteem moest overeind blijven. Dat terwijl de ene stem van ChristenUnie-SGP in de gemeenteraad voor de coalitie doorslaggevend is.

Niet al te lang geleden verweet ombudsman Peter Heskes de gemeente een gebrek aan empathie. ‘Het hart komt in het gedrang’, zo stelde hij letterlijk. B&W beloofden schielijk een cultuurverandering bij denken en handelen. Daar is, zie de ouderensoos, nog niets van te merken.

Wie herinnert zich niet meer het schrijnende betoog van Annemiek van Veen over de wijze waarop de gemeente omging met haar vraag om een persoonsgebonden budget voor de zorg aan haar autistische zoon met zelfmoordneigingen? Zeven maanden lang ging ze door een hel waarbij ook CDA-wethouder Juliette Bouw zich doof hield voor haar noodkreten.

Peter Heskes formuleerde het zo: ‘Er is sprake van ‘schraal beleid, te strikte toepassing van regels en te weinig inlevingsvermogen’. Exact.

Was naastenliefde geen kernpunt in de Bijbel? En wordt van christenen niet verwacht dat zij dat boekwerk tot uitgangspunt nemen voor hun doen en laten? Indien beide vragen met ‘ja’ worden beantwoord, is de ouderensoos gered. Amen.