Ongeveer 50 Zuid-Hollandse natuurbeheerders gaan samen werken aan een heldere en urgente opdracht: het versneld op orde brengen van de natuurkwaliteit van de Zuid-Hollandse Natura-2000-gebieden. Die hebben te lijden onder een teveel aan stikstof, en ook onder andere bedreigingen zoals klimaatverandering, waterkwaliteit en bezoekersdruk. Belangrijke vragen: hoe geven we invulling aan de wettelijke verplichtingen die volgen uit de Europese Habitatrichtlijn? En wat is ervoor nodig om onze doelen te realiseren?
Natuur Gedeputeerde Berend Potjer: ,,Mooi om te zien dat er zoveel energie zit bij onze natuur- en terreinbeheerders om samen te werken aan natuurherstel. We hebben prachtige natuurgebieden in Zuid-Holland die onze bescherming meer dan waard zijn. En om de bescherming van deze gebieden gaat het nu juist bij de aanpak van de stikstofproblematiek. Ik geloof daarbij in slimme combinaties met andere opgaven zoals klimaatverandering, bodemdaling, waterkwaliteit en vitale toekomstbestendige landbouw.”
De bijeenkomst was onderdeel van het gezamenlijke traject met natuurbeheerders om de stikstofgevoelige Natura-2000-gebieden in Zuid-Holland in de vanuit Europese regelgeving vereiste ‘gunstige staat van instandhouding’ te brengen en te houden. Aanwezig waren vertegenwoordigers van Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten en Stichting Het Zuid-Hollands Landschap, andere terreinbeheerders zoals drinkwaterbedrijf Dunea en gemeenten Rotterdam en Den Haag, maar ook de waterschappen die zorgen voor voldoende en schoon water in de natuurgebieden.
Zuid-Holland telt in totaal 21 in Europees verband beschermde Natura-2000-gebieden, waarvan er 12 gevoelig zijn voor neerslag van stikstof. Rond die 12 gebieden start de provincie ‘gebiedsprocessen’ op. De provincie heeft drie adviesbureaus gevraagd om te onderzoeken wat ervoor nodig is om de Natura-2000 doelstellingen in Zuid-Holland te halen. De kennis van de terreinbeheerders is daarbij onontbeerlijk. De resultaten komen te staan in een zogenoemde ‘natuurdoelenanalyse’ per gebied. Die vormt de basis voor de verdere gebiedsgerichte aanpak van de stikstofproblematiek, waarmee overheden, ondernemers en maatschappelijke organisaties vervolgens aan de slag kunnen.
