(Oud-wethouder Floor Kist schrijft voor Vlietnieuws columns over ‘smart cities’. Het gebruik van technologie, internet en data om maatschappelijke vraagstukken te helpen oplossen. Of het nu gaat om zorg, onderwijs, verkeer, wonen, luchtkwaliteit er komen steeds meer technologische aanpakken op ons af. In deze columns wil hij u graag meenemen in de mogelijkheden, wenselijkheden en onwenselijkheden van dit soort ontwikkelingen. Dan kunnen we daar met z’n allen een goed gesprek over voeren, voordat het ons gewoon overkomt)
Mijn geplande stuk over flexibel vervoer stel ik maar even uit. Het leek mij wat onaardig om, in een tijd dat iedereen vooral thuis, zit nieuwe ontwikkelingen te noemen over hoe je van huis kunt gaan.
De coronacrisis legt maar weer duidelijk bloot hoe kwetsbaar ouderen en mensen met hart- en longklachten zijn. Dus wil ik dit stuk gebruiken om aandacht te besteden aan ontwikkelingen van e-health – digitale medische ondersteuning.
Om te beginnen vond ik ‘Joyce onderzoekt’, een video blog door het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Joyce onderzoekt allerlei nieuwe mogelijkheden in de zorg.
Digitale thermometers bestaan natuurlijk al lang. Wat de smartphone daaraan toevoegt is een manier om die informatie snel te delen. Joyce maakte daar een video over. Met een koppelstuk aan de smartphone meet u uw temperatuur. Het helpt om de metingen bij te houden. Het wordt natuurlijk interessant als de gegevens worden doorgezonden aan de huisarts of verpleging die een signaal krijgt als het te lang niet goed gaat. Volgens mij is hier nog wel een betere uitwerking nodig van een passende dienstverlening op de smartphonethermometer (mooi scrabblewoord). Het doorgeven van de temperatuur die digitaal of via de kwikthermometer gemeten wordt is niet heel erg lastig.
Al bijna tien jaar geleden ontwikkelde de Universiteit van Washington een manier om via de microfoon van de smartphone de longfunctie te meten. Gebruikelijk is nog in veel gevallen dat zogenaamd spirometrisch onderzoek bij de huisarts of in het ziekenhuis moet gebeuren. Met de spiro-app kan dat dus thuis. De app ‘hoort’ hoeveel lucht geblazen wordt en hoe dat blazen klinkt. En aan de hand daarvan wordt de longfunctie gemeten. De moderne variant heeft een mondstukje dat via bluethooth met de telefoon verbonden is. Het kost iets meer dan honderd euro. Dat is nog altijd minder dan een echte spirometer van rond de 5.000 euro of een draagbare van rond de 2000-4000 euro. Voor mensen met een kleine beurs biedt de universiteit nu ook SpiroCall aan. Daarmee is het mogelijk om in de telefoon te blazen. Een analysecentrum aan de andere kant van de lijn meet dan de longfunctie. Helaas nog niet in Nederland beschikbaar.
Wie had gedacht dat door een vinger stevig op de cameralens van de smartphone te plaatsen een hartritmemeting zou opleveren? Andere varianten zijn twee keer twee vingers op een speciaal setje kussentjes.
Zodra u zich verdiept in de hartslagmeters dan kunt u verdwalen in een keur aan sportattributen. Maar dat is natuurlijk niet wat ik hier bedoel. Hier gaat het echt om goede hartritmemetingen die bedoeld zijn om preventief te werken. Een dure variant van meer dan vierhonderd euro is een meter die u 24 uur per dag op de borst kunt dragen. De QardioCore is medisch gevalideerd en meet continu ECG, hartslag, hartslagvariabiliteit, huidtemperatuur en ademhalingssnelheid.
Voor mensen die in deze tijden die bezorg zijn, niet naar ziekenhuizen willen gaan of in de wachtkamer bij de dokter willen zitten, zijn er dus best de nodige hulpstukken. Er komt een moment waarop ziektekostenverzekeraars inzien dat dergelijke thuismetingen de kosten van de medische zorg verlagen en daarom beslissen deze te vergoeden. Laten we hopen dat ze dat snel doen.
(Floor Kist)
