Het is de laatste maanden schering en inslag met problemen die – veroorzaakt door de belastingdienst – via de media naar buiten komen.  Het gaat daarbij niet alleen om het pseudo-criminele gestuntel bij de toeslagen affaire, de Haagse tak van de geplaagde dienst ziet kans om bij de btw-heffing het een lokale zakenman zo moeilijk te maken, dat hij op enig moment zijn winkel – een GSM shop – bijna kon sluiten.  Het verhaal begint in 2018. De hoofdrolspelers zijn de eigenaar van een  GSM winkel, T-Mobile Nederland en de Haagse belastingdienst.

De discussie spitst zicht toe op één specifiek aspect van de btw-afdracht over 2017. Het gaat om een transactie met een particuliere klant.  Het gaat erom dat een lening zonder rente – gebruikelijk als bij het verlengen van een mobiel abonnement direct een nieuwe mobiele telefoon wordt aangeschaft die vervolgens in de maandelijkse contractbetalingen wordt verrekend – eigenlijk geen lening is.  Daardoor zou er geen sprake kunnen zijn van btw-vrijstelling.

Omdat deze aanpak gebruikelijk is en ook wordt toegepast bij particuliere transacties voor andere providers, worden contracten van twee andere providers (Tele 2 en Vodafone) als bewijsmateriaal bij de behandeling toegelaten. Hierbij komt vast te staan dat de ingebrachte transacties voor de andere providers wel zijn vrijgesteld van btw.  De transactie voor T-Mobile (100% vergelijkbaar) wordt anders behandeld. Kortom: er is dus sprake van ongelijke behandeling. Een verwijtbare nalatigheid zie: artikel 1 van de grondwet. Hiervan wordt tijdens de behandeling van de zaak direct melding gemaakt.

Hierna ontstaat er een situatie van ambtelijke willekeur waarin wettelijk geregelde reactietermijnen op bezwaarschriften zonder toelichting worden genegeerd, de belastinginspecteur van dienst zijn afspraken niet nakomt en sterker nog – hij er op een gegeven moment zelfs een eigen interpretatie van de regels op na lijkt te houden. Het gaat daarbij op een dubbele heffing van btw op hetzelfde goed. Zowel bij T-Mobile, als bij de betreffende eigenaar van de belwinkel/telefoonverkoper. De uiteindelijke conclusie is dat men bij de belastingdienst zelf niet weet hoe het bezwaar moet worden afgehandeld. Daarom wil men het op een proefproces laten aankomen. Maar hier steekt de afdeling Accounting en Legal van T-Mobile Nederland succesvol een stokje voor.

Ondanks allerlei toezeggingen van de kant van de behandelend inspecteur is het in 2019 nog altijd niet tot een finale uitspraak gekomen. Het dossier is intussen aan de politiek eindverantwoordelijke voor de Belastingdienst voorgelegd. Dit heeft tot twee contacten met stafmedewerkers geleid die aanvullende inhoudelijke vragen over het dossier stelden. De toenmalige bewindspersoon is intussen door een nieuwe staatssecretaris vervangen. Op haar uitspraak wordt nu gewacht. Of er in 2020 een besluit wordt genomen? Het is te hopen, maar ik heb zo mijn twijfels.

(Herman Hiemstra)