Afgelopen week vergaderde de gemeenteraad over de uitgangspunten voor de Lokale Energie Strategie, de LES. De LES is de lokale uitwerking van de RES, de Regionale Energie Strategie. En dan heb je ook nog het NP RES, het Nationale Programma van de RES. Alleen de mondiale energiestrategie, het MES, ontbreekt nog, en juist dat had tijdens deze vergadering wel op tafel gelegd mogen worden.

Wat kabbelde het heerlijk door. De raadsleden coronaproof vanuit huis ingelogd, voorzitter Floor Kist vanuit de raadszaal proberend het overzicht te houden over alle huiskamers, hetgeen niet meeviel. Veel reacties van raadsleden op elkaar, en elke vraag werd uitvoering en met in acht name van alle details, beantwoord.

Maar waar ging het nu eigenlijk om? De raad heeft vastgelegd dat Leidschendam-Voorburg in 2050 CO2-neutraal moet zijn en dat dan alle huizen van het aardgas af moeten zijn. En hoe we dat gaan doen? Dat komt in de LES te staan.

En wat staat er in de Uitgangspuntennotitie van de LES? Leest u even mee? ‘De Uitgangspuntennotititie voor de LES geeft houvast om de LES verder vorm te geven. Met de LES legt de gemeente de ambitie en route voor de transitie naar een CO2-neutrale stad vast’.

Het is maar dat u het weet, in de LES staat tot nu toe NIET hoe we dat gaan doen. Niet wat de gemeente gaat doen, niet wat de inwoners kunnen doen.

Kortom, dan heb je als raad wel wat te bespreken, lijkt me. Maar het debat ging vooral over één van de instrumenten om die overgang op duurzame energie te bereiken, windmolens langs de A4 en in de polder. De ene helft van de raad wilde ze niet, vanwege de ervaring met de windmolen bij het bedrijf CEVA Logistics. De andere helft wilde ze in elk geval niet bij voorbaat uitsluiten.

Opvallend uitgangspunt voor de LES is dat de gemeente alleen maar gaat stimuleren en faciliteren. Er wordt niets verplicht gesteld, inwoners moeten uit zichzelf de huizen gaan verduurzamen en van het gas af halen. Maar ze krijgen wel in 10 jaar om dit te bereiken. ‘De gemeente biedt inwoners zoveel mogelijk de ruimte om op natuurlijke momenten de duurzame maatregelen te treffen’. Hoe denkt het College dan te bereiken dat we in 2050 CO2-neutraal zijn? Dat zou toch een logische vraag zijn vanuit de raad.

Maar nee, hoe we daadwerkelijk tot energiebesparing en CO2-neutrale woningen komen, daar deed de raad geen uitspraken over. Geen windmolens, maar wat dan wel? Een enkel raadslid vroeg nog door, maar de raadsleden verwezen snel naar het College. Die moest maar met nieuwe voorstellen komen.

Intussen staan de inwoners nog steeds met lege handen. Er is (nog wel) een breed draagvlak voor energiebesparing en duurzame energie. Maar de inwoners kunnen het niet allemaal zelf. Een huis verduurzamen kost al gauw 20.000 euro. Veel geld en weinig wettelijke druk om iets te doen. Wat denkt u dat er gebeurt? Precies. Maar blijkbaar bedachten de raadsleden dat niet. Die kabbelden lekker door naar het volgende agendapunt….

(Marjan van Giezen, voorzitter stichting duurzaam Leidschendam-Voorburg)