‘Verbranding van houtige biomassa voor energie is een laagwaardige toepassing en heeft niet onze voorkeur’. Dat stellen Gedeputeerde Staten (GS) van Zuid-Holland in een brief aan Provinciale Staten. GS willen deze formulering dit najaar opnemen in een nieuwe Omgevingsvisie voor de hele provincie.
GS erkennen dat de eigen beleidsruimte op dit onderwerp zeer beperkt is. Voor installaties met een vermogen tot 50 MW is de gemeente bevoegd gezag. Voor installaties tot 15 MW volstaat een meldingsplicht bij de gemeente, boven de 15 MW is een vergunning vereist.
Voor installaties met een vermogen boven de 50 MW is de provincie wel het bevoegde gezag. Deze bevoegdheid kan alleen uitgeoefend worden binnen de kaders van de Wet Algemene Bepalingen Omgevingsrecht (WABO). Daarnaast worden aanvragen voor installaties door de provincie getoetst op de vereisten uit de Natuurbeschermingswet; bijvoorbeeld als het gaat om stikstofdeposities in Natura2000-gebieden.
GS onderzoeken welke mogelijkheden het omgevingsbeleid biedt om te sturen op biomassa-installaties. Bij dit onderzoek worden ook de zorgen die bij bewoners bestaan over de luchtkwaliteit en de verkeersaantrekkende werking betrokken.
Daar waar het provinciaal beleid niet overeenkomt met gemeentelijk beleid, en de provincie geen bevoegd gezag is, zal het beleid van de provincie onder de aandacht worden gebracht van de bevoegde instanties.
Volgens minister Eric Wiebes heeft Nederland alle opties nodig om de klimaatopgave te kunnen realiseren. ‘Ook het gebruik van duurzame biomassa voor energieproductie kunnen we op dit moment niet uitsluiten’. Milieuorganisaties en energiebedrijven werken wel aan nadere eisen voor die installaties, bovenop de wettelijke.
Het rijk zelf onderzoekt in hoeverre emissienormen voor kleine tot middelgrote biomassa-installaties kunnen worden aangescherpt ‘voor zover dit technisch en economisch haalbaar is’. Verder wordt nagedacht over het ‘eventueel aanscherpen van vergunningeisen voor grote biomassa-installaties’. (illustratie Process Control)
