Politici worden gekozen om namens de kiezers besluiten te nemen. Zelfs moeilijke of beslissingen waar ze persoonlijk niet helemaal achter staan doch maatschappelijk gewenst zijn. Doen ze dat niet, dan verzaken ze.

Dinsdagavond vergaderde de gemeenteraad uren lang over een advies aan het Commissariaat voor de media inzake het verlenen van de lokale zendmachtiging aan oudgediende Midvliet of nieuwkomer LVTV.

B&W onder leiding van verantwoordelijk wethouder Astrid van Eekelen, koos in november 2020 voor LVTV. Dat leidde tot een heuse media oorlog waarbij emoties hoog opliepen. Het elkaar zwart maken, grof taalgebruik en intimidatie werden als strijdmiddelen niet geschuwd.

Bij een eerste bespreking op 7 december in een commissie van de gemeenteraad bleek al hoe verdeeld men daar was. CDA en VVD steunden de wethouder; ChristenUnie-SGP neigde daartoe. D66 en GroenLinks kozen voor Midvliet. GBLV twijfelde. PvdA wilde niet beslissen en het Commissariaat de knoop laten door hakken.

Nu een maand later bleken GroenLinks en ChristenUnie-SGP plots de PvdA-lijn aan te hangen. GBLV koos voor Midvliet. Er waren dus drie ‘kampen’ in de gemeenteraad. Met geen van allen een meerderheid.

Dat wisten alle betrokkenen voorafgaand aan het debat eigenlijk ook al. Inclusief wethouder Astrid van Eekelen. Zij verdedigde haar voorstel dan ook nauwelijks, zich beseffend dat er toch geen meerderheid voor was. En wetende dat die meerderheid er niet was door toedoen van drie coalitiepartijen: PvdA, GroenLinks en ChristenUnie-SGP.

De bestuurder was, kennelijk, niet bereid haar politieke hachje te riskeren omwille van LVTV. Geen strijd maar overgave. Net als haar CDA-collega Juliette Bouw enkele maanden geleden bij het besluit over een nieuwe Vlietbrug in Leidschendam.

Dus stelde Van Eekelen dat het ‘aan de raad’ was zich uit te spreken. En dat het de keuze van de raad zelf was als men niet wilde kiezen tussen Midvliet en LVTV. Tussendoor ontraadde ze nog wel een keuze voor Midvliet zoals door D66 en GBLV bepleit. Woorden die ze een paar minuten later weer inslikte.

Feit is ook dat VVD en CDA niet voor hun standpunt ‘vochten’. Zo gaf CDA-gemeenteraadslid Diederik Visser al bij het begin van het debat aan dat de fractie ‘voorlopig’ het oordeel van B&W volgde. Zijn VVD-collega Ole Heil liet weten dat het vasthouden aan het fractiestandpunt zou betekenen ‘dat er niks gebeurt’. Ook hij liet gaf aan bereid te zijn tot een wijziging van de eerdere opstelling.

Met andere woorden: het niet kiezen tussen Midvliet en LVTV was/werd een makkelijke uitweg uit een dilemma; een ‘lastig’ dossier, zoals het door sprekers van alle fracties werd genoemd.

Dat niet kiezen er eigenlijk op neer komt dat Midvliet lokale omroep blijft – het Commissariaat kiest vrijwel altijd voor de zittende houder van een zendmachtiging, zo gaf Van Eekelen aan – nemen de coalitiepartijen op de koop toe. Ook VVD en CDA die toch eerder vol overtuiging voor LVTV waren.

Hun draai echt uitleggen konden Visser en Heil niet. Ook op de vraag waarom ze dan niet meteen voor het voorstel van D66 en GBLV stemden en ronduit voor Midvliet kozen, kwam geen echt antwoord. Coalitiebelangen?

Hoe dan ook, het was een beschamende vertoning. Zeker ook gezien de verwijten die er richting Midvliet werden geuit: beloften niet waargemaakt; te laat gestart met vernieuwing; te weinig gericht op jongeren; ontoelaatbaar intimiderend gedrag van medewerkers.

Midvliet werd zelfs onder curatele gesteld middels een door de gemeenteraad aangenomen motie. Elke twee jaar moet de omroep aangeven hoe men nu gedane beloften waar maakt. Bovendien moet men gaan samen werken met LVTV; de grote concurrent waarmee men tot nu toe weigerde door één deur te gaan.

De hele gang van zaken kent alleen maar verliezers. Maar de lokale politici met stip op nummer één. Zij gaven een brevet van onvermogen af door een keuze naar een derde partij, het Commissariaat voor de media, af te schuiven. Zodat men zelf de handen in onschuld kan wassen. En de coalitie kan voortbestaan.

Dat belooft weinig goeds voor het laatste jaar van het bondgenootschap VVD, CDA, PvdA, GroenLinks, ChristenUnie-SGP. Pappen en nathouden tot aan de verkiezingen van maart 2022; dat wordt het motto. Met de inwoners van Leidschendam-Voorburg die het nakijken hebben.