De gemeenteraad van Leidschendam-Voorburg is zijdens B&W gebrekkig geïnformeerd over de stijgende kosten van jeugdzorg in de periode 2015-2020. Dat heeft een onderzoek van de Rekenkamercommissie uitgewezen. In 2015 werden de gemeenten verantwoordelijk voor de jeugdzorg.

Zo kreeg de gemeenteraad geen verklaring voor de stijging in het gebruik van specifieke jeugdzorg-producten; werd er geen onderverdeling gemaakt van de kosten van jeugdzorg naar soort verwijzer en jeugdzorg-product; werd er onvoldoende toelichting gegeven over de relatie tussen doelstellingen, activiteiten, resultaten en beoogde maatschappelijke effecten van jeugdzorg.

De Rekenkamercommissie adviseert de informatievoorziening over jeugdzorg zodanig te verbeteren, dat deze duiding geeft (bijvoorbeeld over stijging in het gebruik van specifieke jeugdzorg-producten); inzicht biedt in de relatie tussen doelstellingen, activiteiten, kosten, resultaten en beoogde (maatschappelijke) effecten van jeugdzorg.

Met de overdracht van de jeugdzorg aan de gemeenten kortte de rijksoverheid ook de middelen. Daarbij werd ervan uitgegaan dat de gemeenten dichter bij de jeugd stonden en er dus besparingen mogelijk waren. In Leidschendam-Voorburg stegen de kosten echter van 11,3 miljoen euro naar 20,1 miljoen euro in 2019. In 2020 was er een verdere stijging naar boven de 21 miljoen euro.

De kostenstijging (61 procent) zit hem vooral bij tien vormen van jeugdzorg, aldus de Rekenkamercommissie. De gemiddelde kostprijs per uur zorg ging ook omhoog. Daarnaast zijn de gemeenten meer jongeren naar jeugdzorg gaan verwijzen: in Leidschendam-Voorburg 84 procent meer (nu meer dan 20 procent van alle verwijzingen). Tegelijk worden ook steeds meer vormen van jeugdzorg aangeboden, telkens met een hogere prijs.

Volgens de Rekenkamercommissie heeft de gemeenteraad wel gevraagd om meer informatie over de jeugdzorg en ook aangegeven hoe die er dan uit zou moeten zien. Daar is door B&W echter onvoldoende op gereageerd.

B&W hebben de Rekenkamercommissie in een reactie laten weten dat het cijfermatige onderzoek niet in gaat op de onderliggende (maatschappelijke) oorzaken van de kostenontwikkeling, zoals de rol van de jeugdzorginstelling Schakenbosch. Sommige bevindingen uit het onderzoek zijn volgens B&W ook ingehaald door de tijd, zoals de trend van het aantal jeugdigen met jeugdhulp. De stijging van het aantal verwijzingen via de gemeentelijk is niet uitsluitend een negatieve ontwikkeling, stellen B&W. Het heeft ook meer kinderen in beeld gebracht bij de gemeente.