Afgelopen week deed gedeputeerde Anne Koning een doorzichtige poging de discussie over de bouw van 222 recreatiewoningen in natuur- en recreatiegebied Vlietland te beïnvloeden. Een omstreden project waar tegen veel weerstand bestaat.
Mevrouw Koning vond het nodig Provinciale Staten in een brief te wijzen op het ‘Ontwikkelperspectief’ dat voor Vlietland is gemaakt. Een stuk uit 2021 dat ook toen aan Provinciale Staten is voorgelegd.
De aanleiding voor het maken van het stuk luidde aldus: ‘In en rondom het gebied spelen de komende jaren een aantal grote ruimtelijke ontwikkelingen, zoals de verbreding van de A4, realisatie en aanleg van 222 recreatiewoningen en het aanpakken van achterstallig onderhoud in de bosvakken.
Naast deze concrete ontwikkelingen zorgt de verstedelijking in Zuid-Holland voor een toenemende druk op natuur- en recreatiegebieden dichtbij huis.
Voor een goede samenhang in concrete ontwikkelingen en heldere visie op de toekomst van het gebied is een ontwikkelperspectief opgesteld. Dit ontwikkelperspectief geeft inzicht in de bijzondere karakteristieken en eigenschappen van het gebied en wat er voor nodig is om dat te versterken en te behouden’.
Let op: de ‘aanleg’ van de 222 recreatiewoningen staan er dus als vaststaand feit in genoemd.
Het Ontwikkelperspectief kent drie hoofdambities, aldus het stuk:
1. Het creëren van een groene omgeving die zowel de natuurwaarde als de recreatiewaarde verhoogt en versterkt,
2. Recreatief aanbod voor iedereen,
3. Vlietland duurzaam bereikbaar en toegankelijk, door het stimuleren en faciliteren van fietsers naar Vlietland, inrichten van overstappunten en toevoegen van heldere bewegwijzering.
De ambities worden vervolgens verdeeld in thema’s: Groen voor recreatie en natuur; Aanbod voor iedereen; Duurzaam bereikbaar en toegankelijk. ‘Deze punten zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden’, zo staat er te lezen.
‘Groen voor recreatie en natuur’ wordt als volgt uitgewerkt: Vlietland onderdeel van meerdere ecologische verbindingszones; Heldere zonering binnen Vlietland; Vergroten natuurwaarde bij bosvakken; Klimaatbestendige inrichting; Landschappelijke inpassing geluidswerende voorziening.
Bij ‘Aanbod voor iedereen’ staat: Strandzones opwaarderen en complementair aan elkaar maken; Strandzones opschonen; Onderscheidend programma; Toevoegen (natuurlijke) speelplekken nabij strandzones; Opwaardering basisvoorzieningen.
En bij ‘Duurzaam bereikbaar en toegankelijk’ heet het: Fietsverkeer stimuleren; Verbeteren wandelpaden; Sociale veiligheid vergroten; Inrichting van overstappunten en mobiliteitshubs; Bushalte dichter bij noordoostelijke entree Vlietland; Elektrisch vervoer stimuleren; Opwekken duurzame energie.
‘Het is van belang dat alle partijen zich inzetten om het Ontwikkelperspectief gezamenlijk te concretiseren. Een kansrijke aanpak daarvoor is het opstellen van een uitvoeringsplan voor Vlietland. Dit uitvoeringsplan heeft twee doelen: 1. Samenwerking met de gebiedspartijen. Er kan worden gesproken over prioritering van opgaven en wie wat oppakt. 2. Agendering uitvoeringsplan en op de politieke agenda zetten’.
Tenslotte staat er nog een paragraaf Plannen en ontwikkelingen in het Ontwikkelperspectief. Die luidt als volgt: Herplant in bosvakken met een soortenrijker assortiment van bomen en struiken; Aanleg natuurvriendelijke oevers; Verondiepen Meeslouwerplas; Het opknappen van de bruggen voor calamiteitenroutes; Aarden wal (geluidswerende voorziening); 222 recreatiewoningen op een park inclusief een restaurant; Plaatsing geluidswerende voorziening langs A4; Versterken oevers; Historisch schip; Bijenzaadmengels inzaaien; Nestkastjes plaatsen; Fietstunnel benutten om Westeindepolder en Oostvlietpolder ecologisch te verbinden.
Ook in deze paragraaf staan de 222 recreatiewoningen dus genoemd.
Rest de vraag wat Anne Koning beoogde met haar brief aan Provinciale Staten. Het ‘Ontwikkelperspectief’ is vaag; een uitvoeringsplan is er niet. De meeste zaken die onder ‘Plannen en ontwikkelingen’ genoemd worden, zijn al uitgevoerd. En de rest is toekomstmuziek.
De genoemde ambities en de uitwerking ervan vormen niet meer dan een schaamlap voor de bouw van de recreatiewoningen. Een project dat volgens Gedeputeerde Staten niet meer te stoppen is vanwege reeds eerder gemaakte afspraken. Afspraken die ook vertaald zijn in een bestemmingsplan van de gemeente Leidschendam-Voorburg uit 2005.
Alleen ging het toen nog over hoogbouw alsmede de bouw van talrijke voorzieningen; nu, bij de herziening van dat bestemmingsplan, Doorontwikkeling Vlietland-Noord genoemd, alleen nog over laagbouw en één voorziening (een restaurant).
Dit najaar moet de gemeenteraad van Leidschendam-Voorburg over het herziene bestemmingsplan oordelen. Konings brief zal daar niet veel bij helpen. De gedeputeerde heeft zichzelf met het schrijven eerder in de voet geschoten.
De poging om de discussie te beïnvloeden was daartoe iets te doorzichtig. En de inhoud van de boodschap contraproductief. Kennelijk is de angst in het Provinciehuis dat ze in Leidschendam-Voorburg moeilijk gaan doen over de komst van de 222 recreatiewoningen, te hoog.