Onze gemeente heeft een nieuwe kroonbenoemde burgemeester. De verwachtingen zijn hooggespannen. Herauten met trompetgeschal zoals in 2017 waren er dit keer niet bij, maar evengoed ging een overdadige boeggolf van lofuitingen aan zijn komst vooraf.

De gemeente heeft het afgelopen jaren lastig gehad met zijn burgemeesters. Klaas Tigelaar sloeg niet echt een brug naar de samenleving. Ongelukkig sociaal handelen als de rug naar een vraagsteller draaien of grapjes maken met de griffier als inwoners zich met gedrevenheid tot de raad richten, telt in die functie zwaar. Het optreden in de gemeenteraad en daarbuiten maakte ook geen slagvaste indruk en dat legde weer druk op het bestuur. Het was wijs dat hij uiteindelijk koos voor een plaats waar hij, naar ik hoop, inmiddels zijn draai heeft kunnen vinden.

Burgemeesterskandidaten zijn dun gezaaid. De gemeente mocht dus blij zijn Jules Bijl als interim burgemeester te hebben. Voor een wat langere tijd zelfs, zodat de in 2022 aangetreden gemeenteraad zelf naar een kroonbenoemde burgemeester op zoek kon gaan.

Jules Bijl was een ander type bestuurder. Hij paste op de winkel overigens zonder zichtbare veranderingen in te zetten, was niet eenvoudig uit de rails te duwen en acteerde sociaal soepel. Ik was dan ook heel, heel verbaasd hem bij een afscheidsinterview te horen praten over onze gemeente die geen museum moet zijn en en dat we moeten blijven doorontwikkelen. Het leed rondom de Mall vond weinig erkenning.

Deze visie ontkent op pijnlijke wijze de problemen in onze samenleving. We zijn fors overbevolkt en het loopt in meerdere opzichten vast. De onleefbaarheid van de grote stad komt onmiskenbaar naar onze gemeente toe, zoals een fractievoorzitter, later wethouder, me ooit met een verlegen hoofdknik bevestigde. Schaalvergroting, verdichting, intensivering gaan dat niet oplossen, integendeel.

Een nieuwe burgemeester heeft een overdadige lijst van opgaven voor zich. Mijn beste wensen vergezellen hem.

(P. Baak)