B&W hebben de mond vol over het belang van burgerparticipatie. Het omzetten van die woorden in de praktijk blijkt echter een enorme horde.

Dinsdagavond vond er in wijkcentrum De Blauwe Tram een bijeenkomst plaats over het plan het wijkcentrum zodanig te verbouwen dat er ook acht flexwoningen (tijdelijke woningen) in konden komen.

De manager van woningcorporatie Wooninvest (eigenaar van het pand) en de projectleidster flexwonen van de gemeente dachten dat onder het genot van een kopje koffie te kunnen doen middels het beantwoorden van wat vragen.

Niet dus. De zaal was gevuld met zo’n 70 woedende omwonenden. De sfeer was geladen. Om niet te zeggen agressief.

Het duo was er duidelijk niet op voorbereid. Nauwelijks verstaanbaar (want geen microfoon) werden brokken informatie de zaal in geslingerd. Waarbij men elkaar ook nog voortdurend tegensprak.

Er kwamen, zo deelde de manager mee, 14 studio’s van elk 24 vierkante meter inclusief wc, douche en keuken. Tien studio’s aan de achterkant, vier aan de voorkant, zijde Oude Trambaan. Met een centrale gang. Einde wijkcentrum.

Nee, het werden geen flexwoningen meer, maar permanente woningen. Bedoeld voor statushouders (asielzoekers die mogen blijven), jongeren, studenten en anderen die met spoed een woning zoeken.

Ja, er was op verzoek van de gemeente wel gekeken naar flexwoningen maar dat was niet haalbaar. En toen had Wooninvest uit zichzelf maar aangeboden er 14 permanente woningen van te maken. Want de woningnood is al zo hoog. En daar moest, op verzoek van de gemeente, iets aan gedaan worden.

Op een A4-tje was er wel een tekening. Die kon men na afloop wel komen bekijken. Nee, een projector was er niet. En verder ook geen informatie. ‘De opkomst is ook veel hoger dan verwacht’.

Waarom niet meer mensen zijn uitgenodigd voor de bijeenkomst – naar verluidt zijn er maar 100 brieven verzonden – niemand die het weet. ‘De volgende keer gaan we meer mensen benaderen’.

Wat de nieuwe bewoners ter plekke kunnen gaan doen? ‘Ja, dat is een goede vraag. We gaan nog kijken of we buiten iets kunnen creëren’. En de overlast? ‘Daarvoor gaan we ook nog iets organiseren’.

‘We zijn het plan aan het ontwikkelen. Dingen aan het uitwerken. Na de zomer wordt de gemeenteraad geïnformeerd. Er is nog een bouwvergunning nodig en het bestemmingsplan moet worden gewijzigd’.

Een aanwezige meldt dat de hele eerste etage van het Wooninvest-kantoor leeg staat. ‘Waarom komen die studio’s daar dan niet?’ Hij krijgt geen antwoord. Er klinkt donderend applaus bij de opmerking van een ander dat er in de hele wijk gigantisch veel bezwaren tegen het plan bestaan.

De emoties lopen verder op als blijkt dat Wooninvest via het plan huurinkomsten wil gaan binnen halen (475 euro per studio per maand), daar waar de wijkvereniging Blauwe Tram nu niets betaalt.

De wijkvereniging betaalt alleen de energielasten. Dit omdat de subsidie van de gemeente is weggevallen en wethouder Bianca Bremer de wijkvereniging geen nieuwe subsidie wil geven. ‘Waarom is die wethouder hier niet dan? Is ze ernstig ziek of zijn wij te min?’

Diverse aanwezigen wijzen erop dat het de gemeente was die de wijkvereniging hier onder bracht aangezien men elders weg moest. ‘Dit was er toch voor de gemeenschap? U moet dit overeind houden’.

Wooninvest blijkt subsidie van het rijk te hebben aangevraagd voor het plan. Terwijl het geen flexwoningen betreft. ‘Het rijk bekijkt een wijziging van de regeling’ luidt het excuus.

‘U luistert niet. U bent niet voorbereid. Dit format is niet goed. Hiermee krijgt u geen draagvlak’ vat een man het geheel samen. Een dame van dik in de 70: ‘Wij als ouderen moeten hier wieberen terwijl we wel langer zelfstandig moeten worden. Dat kan alleen als je gezelschap hebt, zoals hier’.

Er komen suggesties vanuit de aanwezigen. Behoud het wijkcentrum en maak daarnaast seniorenwoningen, woningen voor gezinnen, bedrijfsruimten. ‘Dat nemen we mee’, meldt de manager van Wooninvest. ‘En dan’, zo luidt de reactie uit het publiek. ‘We gaan er serieus naar kijken’. Verdere toezeggingen blijven uit.

De plannen worden nu verder uitgewerkt en neergelegd in een brief aan de gemeenteraad, zo vat de projectleidster samen. Er komt ook een verslag van de bijeenkomst op de site van de gemeente. Daarin komen ook de toezeggingen te staan die vanavond gedaan zijn. Bezwaar maken kan pas na besluitvorming door de gemeenteraad, zo luidt de mededeling.

Vanuit Wooninvest komt het aanbod voor een alternatieve locatie voor het wijkcentrum: op de hoek Zaagmolenstraat/Rijnlandstraat, Damcentrum Leidschendam. Het wordt weggehoond want het blijkt te gaan om een onoverdekte binnenplaats. Er wordt een vergelijking gemaakt met een ander aanbod: een ruimte zonder ramen, deuren en verwarming.

‘Jan en ik gaan evalueren’, sluit de projectleidster af. Waar dat toe moet gaan leiden blijft onuitgesproken.

Burgerparticipatie in de praktijk: met één woord ontluisterend.