‘Ik wandelde onlangs langs, en toen even in het park Vreugd en Rust. Toen zag ik de grootschalige vernielingen om.., tja, waarom eigenlijk? Dieren zijn verplaatst alsof het dingen zijn, planten worden weggerukt en mensen vragen zich vertwijfeld af of honden er straks nog welkom zijn en hoe het verder moet als rolstoelen en rollators vastlopen in het grind op de paden. Vertwijfeld, want zoals gebruikelijk hult de gemeente zich in stilte. We zien hier de totale minachting voor de schepping. Ander leven dan dat van ‘beleidsmakers’ lijkt minderwaardig en doet er niet toe. Dit is met geen enkele religie of levensovertuiging te rechtvaardigen. Vreugd en Rust?’

(Katja van der Wal)