‘Zowel voor- als tegenstanders zijn het over één ding eens: de mogelijke bouw van 222 recreatiewoningen in Vlietland is een bijzonder complex dossier. Daarom kwam wethouder Bianca Bremer onlangs bij Midvliet tekst en uitleg over de plannen geven. Zij deed daar uitspraken die onze wenkbrauwen diep lieten fronsen. Wij vragen ons na dit interview af of deze wethouder het zelf eigenlijk nog wel begrijpt.

Het bestemmingsplan is van DLR
,,Degene die in bezit is van het onherroepelijk bestemmingsplan, díe mag het wijzigen. DLR in dit geval. Zij mogen dit plan wijzigen, maar een ander mag dit plan niet wijzigen.” (Bianca Bremer in het interview met Midvliet op 6 september 2023)

Bestemmingsplannen die van projectontwikkelaars, in dit geval DLR, zouden zijn… Het is niet de eerste keer dat de wethouder dit zegt, maar het is een van de meest potsierlijke uitspraken van het hele dossier. Een bestemmingsplan is helemaal nooit van een projectontwikkelaar. Een bestemmingsplan is van de gemeente. Die bepaalt namelijk welke bestemming ze aan een bepaald gebied willen geven. En een gemeente kan elk bestemmingsplan wijzigen.

Bestemmingsplan is onherroepelijk, maar je kan de stekker eruit trekken
,,Het bestemmingsplan is onherroepelijk.” (Bianca Bremer in het interview met Midvliet op 6 september 2023)

,,Je kan de stekker eruit trekken. Dan komt er een serieuze claim die alleen Leidschendam-Voorburg moet betalen. Het is aan de raad of ze dat het waard vinden.” (Bianca Bremer in het interview met Midvliet op 6 september 2023)

Eerst stelde de wethouder een jaar lang dat het niet mogelijk is om iets aan het oude bestemmingsplan te wijzigen, immers het is onherroepelijk. Maar hoe kan het dat als de projectontwikkelaar wijzigingen voorstelt, het plan ineens niet meer in beton gegoten is? Even later in het gesprek haalt de wethouder echter haar bewering dat het plan niet veranderd kan worden, overtuigend onderuit. Door te zeggen dat de stekker eruit kan worden getrokken. Huh, hoezo? Ah, het kan dus wel. Dat zeggen wij ook al een tijdje. Zowaar, we zijn het eindelijk eens helemaal eens met de wethouder.

Een serieuze claim…
Opvallend is dat wethouder Bremer meteen daarop zegt dat er dan wel een ,,serieuze claim” komt. Het woord ‘torenhoog’ of ‘miljoenenclaim’ dat eerder werd gebruikt, wordt nu ineens niet meer gebruikt. Want inmiddels heeft de gemeente, onder andere op ons aanraden, een planschadeonderzoek laten doen. Dat is een inschatting van een te claimen schade door een extern bureau. Voor ons is dit geen verrassing. Fijn dat het nu eindelijk ook klip en klaar is voor deze wethouder dat er geen torenhoge claim komt. Alleen een serieuze. Vandaar deze gewijzigde woordkeuze van de wethouder. De raad hoeft zich dus geen zorgen meer te maken dat een schikking op Vlietland geldproblemen voor de gemeente zou veroorzaken, die mogelijk ten koste zouden gaan van het bouwen van bijvoorbeeld eerste woningen, goede zorg, onderwijs en andere belangrijke dingen.

…die alleen Leidschendam-Voorburg moet betalen
Wat wethouder Bremer daarna stelt is ook weer opmerkelijk. Dat alleen Leidschendam-Voorburg die serieuze claim moet betalen. Hoezo? Als ze zoveel contact heeft met de gedeputeerde en de buurgemeenten zal ze dit punt toch ook wel aan de orde stellen? Waarom zouden de provincie, de omliggende gemeenten en particuliere weldoeners niet ook graag een bijdrage doen om te schikken in dit dossier? Niemand is nog enthousiast over dit oude plan. En de provincie zou door een besluit van de gemeenteraad Leidschendam-Voorburg, niet langer gebonden zijn de hoge kosten voor het aanleggen van infrastructuur voor het park te betalen. Kortom, als partijen gezamenlijk optrekken in een schikking, kan ons mooie Vlietland behouden blijven voor de komende generaties.

Onkunde of onwil?
Wethouder Bremer heeft ons meerdere keren op het hart gedrukt dat als ze Vlietland zou kunnen redden, ze dat beslist zou doen. Wij zijn er na ruim een jaar, waarin we veel informatie niet, maar sommige informatie ook wel boven tafel kregen, nog meer van overtuigd dat Vlietland gered kan worden. Daar is alleen wel politieke moed voor nodig. Die lijkt helaas volledig te ontbreken bij de wethouder.

Wat betreft de beweringen van de wethouder in dit interview vragen we ons daarom wederom af: is er nu sprake van onkunde of onwil? Snapt de wethouder het zelf eigenlijk nog wel? Of worden hier opzettelijk onwaarheden verteld? Er liggen inmiddels meer dan genoeg feiten om je als gemeenteraadslid serieus af te vragen hoe goed je bent geïnformeerd en daar een stevig debat over te voeren.

Conclusie: Vlietland redden? Het kan gewoon.
We sluiten graag positief af, want Vlietland redden? Dat kan gewoon:

=De gemeenteraad heeft het recht om het nieuwe, gewijzigde bestemmingsplan niet vast te stellen (lees: niet goed te keuren),
= Een voorbereidingsbesluit mag en kan genomen worden door de gemeenteraad van Leidschendam-Voorburg,
= Dat geeft de gemeente een jaar de tijd om via participatie een nieuw en beter plan te maken met álle belanghebbenden, dus inclusief de projectontwikkelaar.

Beste gemeenteraadsleden, aan welke kant van de klimaatgeschiedenis staat u? Wat zegt u later tegen uw kinderen en kleinkinderen over dit dossier? Wat heeft u gedaan? Grijp daarom nu uw kans. Democratie is niet voor bange mensen. Ruim 17.000 ondertekenaars van de petitie tegen de bebouwing rekenen op u’.

(Burgerinitiatief Vlietland)