‘Er is al veel geschreven over de parkeerkwestie op het plein voor de Koningin Julianalaan (hoek Frans Mortelmansstraat, red.) in Voorburg. De soap gaat echter kabbelend verder. Soms komen boa’s drie man sterk iedereen een prent geven. En zodra zij zich verwijderen gaat alles weer vrolijk verder. De situatie blijft gewoon onduidelijk. Er staat geen bord met verboden te parkeren, alleen een bord ‘voetgangersgebied’. Iedereen parkeert netjes binnen de blauwe lijnen en zet ook braaf de parkeerschijf. Ook begrijp ik niet waarom de simpelste oplossing, het strategisch plaatsen van een paar bloembakken, niet wordt gekozen. Ik denk dat de kostprijs daarvan al snel opweegt tegen het werk van drie handhavers.

Ik wil nog een nieuw element in de discussie brengen. Namelijk: is er feitelijk wel zoveel mis met dit (fout)parkeren? Ik zie het zo: er is een behoefte aan parkeren en er is een groot stuk saai plein wat zich daar uitstekend voor leent. Er is kraak nog smaak aan het plein. De voetgangers hebben echt niet de volle breedte nodig om zich van de Prins Bernhardlaan richting de Julianabaan te verplaatsen. Kinderen spelen er niet en, op een enkele boom na, valt er weinig van de natuur te genieten. Ik weet dat autogebruik niet populair is onder beleidsmakers, maar wees gewoon realistisch. Wie een airfryer of volle winkelwagen met boodschappen wil aanschaffen doet dat meestal niet op de fiets of per openbaar vervoer. De auto’s blijven komen en zullen logischerwijs ergens moeten staan. Met een paar simpele handelingen door publieke werken kan de helft van het plein een net parkeerterrein worden. Winkeliers blij, shoppers blij. En de bewoners van de aanpalende flats? Geloof me, die rijden ook wel eens het Plein op’.

(Paul de Goede)