Er is gelekt uit de zogenoemde Begeleidingscommissie Vlietland. Tenminste, dat is het vermoeden. Alleen ging het daarbij niet om geheime informatie. Althans, niet op het moment dat er mogelijk/waarschijnlijk gelekt is.

Dat is bleken uit een onderzoek door het bureau Necker van Naem, gedaan in opdracht van burgemeester Martijn Vroom. En die was weer tot dat onderzoek opgeroepen door de gemeenteraad. Die nam in juli 2023 een motie van Frank Wilschut (ChristenUnie) aan waarin gevraagd werd een onderzoek te doen lekken uit de commissie. Geen enkele fractie durfde tegen te stemmen uit angst zelf als ‘lekkers’ bestempeld te worden.

De commissie bestond uit acht gemeenteraadsleden, waaronder ook Frank Wilschut zelf. Men moest het proces om een onafhankelijk jurist te vinden die een advies ging uitbrengen over de mogelijkheden een door B&W gesteund plan voor de bouw van 222 recreatiewoningen in natuur- en recreatiegebied Vlietland nog te wijzigen dan wel geheel af te wijzen. De commissie bestond in de eerste helft van 2023.

Het lekken werd afgeleid uit publicaties van Vlietnieuws. Die leidden binnen de begeleidingscommissie tot een ware heksenjacht waarbij leden elkaar op hoge poten – met stemheffing, rode koppen en wijzende vingers – beschuldigden de bron(nen) van Vlietnieuws te zijn.

Het onderzoek heeft niets concreets opgeleverd. Verder onderzoek zal dat ook niet, aldus Vroom in een brief aan de gemeenteraad. Niet te verwachten is dat de dader of daders onomstotelijk aanwijsbaar zullen worden. Zo’n vervolg kost bovendien veel geld en mankracht. De burgemeester stelt daarom voor de zaak maar te sluiten.

Alhoewel: hij wil wel een beraad met gemeenteraadsleden over het naleven van ‘de gedragscode voor raadsleden’. Die code krijgt elk raadslid bij benoeming. Hij of zij moet ook verklaren die te hebben ontvangen.

In de code staat onder de kop ‘vertrouwelijkheid’: ‘Wij gebruiken kennis en informatie waarover wij op grond van ons ambt beschikken alleen voor het doel waarvoor het is gegeven’.

In het hoofdstuk ‘informatie’ staat: Wij verspreiden geen geheime of vertrouwelijke informatie. Wij zorgen ervoor dat geheime en vertrouwelijke stukken veilig worden opgeborgen en dat digitale bestanden beveiligd zijn. Wij houden geen informatie achter, tenzij dit geheim of vertrouwelijk is of gegrond is op artikel 5.1, eerste en tweede lid, van de Wet open overheid. Wij maken geen gebruik van in de uitoefening van ons ambt verkregen informatie ten bate van onszelf of onze persoonlijke betrekkingen’.

Echte sancties kent de code niet. ‘Wanneer ernstige vermoedens bestaan dat de wet of gedragscode geschonden worden, kan de burgemeester een gesprek aangaan met betrokkene(n). De burgemeester stelt de gedragscode en de naleving ervan één keer per jaar in een gezamenlijke bijeenkomst van raad en college aan de orde’. Dat is het.

Necker van Naem concluderen echter dat helemaal niet vast staat dat er gelekt is. En dat de informatie die Vlietnieuws publiceerde op dat moment ook niet geheim was. Met andere woorden: de code is helemaal niet overtreden.

Burgemeester Vroom is derhalve bezig met het jagen op spoken. En dat ook nog eenzijdig onder gemeenteraadsleden. Niet de ambtenaren die allemaal kennis van de materie droegen, noch derden buiten de gemeentelijke organisatie.

Daar komt nog iets bij: de Begeleidingscommissie is nooit volgens de regels die gelden voor commissies van een gemeenteraad, ingesteld. En er is binnen de commissie ook geen besluit genomen over geheimhouding.

De geheimhouding is vanuit de ambtenaren die bij het commissiewerk betrokken waren opgedrongen. Er werd een versleutelde appgroep ingesteld; stukken werden pas bij vergaderingen uitgedeeld en na afloop weer ingenomen; dat soort zaken.

De commissieleden lieten het zich welgevallen ook al ging het om ambtenaren die de positie van B&W verdedigden: er valt niet te sleutelen aan het bouwplan voor Vlietland. Waarbij datzelfde B&W ook nog bepaalde dat verzoeken tot openbaarmaking van stukken afgewezen werden of moesten worden (door de gemeenteraad).

En dat alles onder het mom dat openbaarmaking de belangen van de gemeente (lees: B&W) kon schaden, dat de relatie tussen gemeente en de eigen advocaat La Gro Geelkerken geschaad zou worden (een argument dat La Gro zelf in de strijd wierp) en dat het ging om persoonlijke beleidsopvattingen van ambtenaren (sinds wanneer bepalen die beleid?).

Gezochte argumenten net als bij het ‘lekonderzoek’. De échte waarheid komt nog wel eens naar buiten. Of ‘men’ het nu leuk vindt of niet.