Ervan uitgaan dat een nieuw cultuurbeleid de gemeente niets extra’s mag kosten betekent dat ‘niet alles meer kan’. Het erop gokken dat andere partijen meer geld in cultuur steken is ‘een risico’. In het beleid moet bovendien ruimte zijn voor vernieuwing. Anders krijgen de inwoners alleen meer van hetzelfde. Dat stelt de Adviesraad sociaal domein in een brief aan B&W. De cultuurvisie in een stuk van wethouder Marcel Belt (D66).

De Adviesraad: ‘U wilt meer aandacht geven aan een lokale en wijkgerichte aanpak om activiteiten dichter bij de bewoners te brengen. Het moet voor iedereen bereikbaar zijn, schrijft u in uw nota. Daar hoort een fysieke infrastructuur bij en gemeentelijke regie op het verplaatsen van culturele activiteiten naar de wijk door nieuwe samenwerkingen tussen sociale en culturele partners te bevorderen.

Voor culturele partners betekent dit deels het ontwikkelen van een nieuw en daarbij passend programma-aanbod. Hier zijn kosten mee gemoeid. Ook het op veel verschillende locaties kunnen aanbieden van activiteiten brengt extra kosten met zich mee voor de desbetreffende organisaties. Daarom onderschrijven wij het belang van uw keuze voor een meerjarige aanpak.

Desalniettemin vragen wij ons af hoe deze insteek zich verhoudt tot uw uitgangspunt budgettair neutraal. Onze gemeente geeft nu al, vergeleken met gemeenten van vergelijkbare omvang, minder uit aan cultuur. Je rijk rekenen aan extra subsidies die organisaties, in samenwerking met de aan te trekken cultuurmakelaar, weten aan te trekken vormt naar ons inzicht een risico. Met een budgettair neutrale insteek zal niet alles meer kunnen.

Voorts geeft u aan de kwaliteit van het cultuurbeleid te willen behouden en versterken en tegelijkertijd vraaggestuurd programmeren te willen stimuleren. Daar kunnen wij in meekomen, zij het dat vraaggestuurd programmeren zijn beperkingen kent. Want kunst en cultuur is er óók om onze inwoners te verrassen en hun blik op sociaal en maatschappelijk gebied te verruimen. Daarvoor zal uw vorm te geven cultuurbeleid óók ruimte moeten vrijhouden, anders krijgen onze inwoners alleen maar meer van hetzelfde’.