Enige weken geleden berichtte Vlietnieuws over een boycot van het medium door ChristenUnie. Een ban waar de redactie pas achter kwam nadat politiek leider Frank Wilschut (tevens gemeenteraadslid) een week lang tevergeefs om commentaar op een bericht was gevraagd. De boycot was ingesteld omdat Vlietnieuws namen van gemeentelijke ambtenaren had genoemd in publicaties.

Nu zijn die ambtenaren in dienst van de gemeente, niet van ChristenUnie. Ze kunnen zichzelf ook verdedigen. Daarnaast is het noemen van de namen niet verboden, zelfs niet door de rechter. Frank Wilschut is daar ook op gewezen. Meermaals zelfs. Maar ook hier bleef een reactie uit.

Feit is dat er vorig jaar door fractievoorzitters in de gemeenteraad gesproken is over een boycot van Vlietnieuws. Met hetzelfde argument als Wilschut gebruikte. Er waren enkele aanwezigen die een boycot propageerden doch de meesten hielden zich op de vlakte.

Opvallend dat CDA en PvdA recent een debat in een commissie van de gemeenteraad over de toekomst van de lokale omroep Midvliet aangrepen voor een aanval op de lokale media. Die media functioneerden ‘niet optimaal’. Er diende derhalve een breed maatschappelijk debat te komen over rol en positie van die media.

De betrokken woordvoerders – Diederik Visser CDA en Jochem Streefkerk PvdA – gaven niet aan wat ze onder ‘niet optimaal’ vatten. Voor wie ‘niet optimaal’? Voor de gemeenteraad, B&W of voor de burger? En indien dat laatste: hoe willen zij dat weten? En dan nog, er is vrijheid van meningsuiting en persvrijheid.

Op de vraag hoe hij tot het oordeel was gekomen liet Diederik Visser weten: ‘Ik heb op geen enkele manier het functioneren van ons lokaal publiek medium besproken. Wat ik heb gezegd is dat in aanloop van de nieuwe wetgeving waarbij streekomroepen gevormd gaan worden het goed zou zij als we in de gemeente een brede discussie vooraf zouden voeren hoe we de beste (lees lokale) nieuws- en informatiegaring kunnen realiseren’.

Na de tegenwerping dat hij wel degelijk het functioneren van de lokale media benoemde had het CDA-raadslid een week nodig voor een nadere reactie. Hij beriep zich op nationaal onderzoek en een ‘in zijn algemeenheid geldende waarneming. Dat is dus niet een vaststelling op basis van een individuele dan wel een lokale beoordeling maar een algemene analyse. We zijn naar mijn mening allen gebaat bij een goede, goed georganiseerde, onafhankelijke en voor ieder (letterlijk en figuurlijk) bereikbare lokale informatievoorziening, en het is goed daar een brede discussie over te voeren’.

Jochem Streefkerk dan: ‘Voor wat betreft Vlietnieuws gaat het om het noemen van namen van ambtenaren (geen nieuwe boodschap, denk ik). Of iets wettelijk mag of niet, laat ik mij niet over uit, maar ik vind dat de berichtgeving van deze blogs soms te wensen over laat. En alhoewel iedere organisatie en elk medium zijn verbeterpunten kent, vind ik het AD, Midvliet en Het Krantje een prima rol vervullen in het lokale medialandschap. Daarom vind ik het voorstel van het CDA, om een bredere discussie te voeren over het medialandschap, ook een goed voorstel’.

In de gemeenteraadsvergadering van vorige week kwam de zaak opnieuw aan de orde door een motie van Diederik Visser over het door hem gewenste debat. Plots was de toon heel anders. Diederik Visser stelde geen ‘bevoogding’ van de lokale media te willen. Hij wilde de kwaliteit van de berichtgeving niet (gaan) bepalen. Hoe en wat journalisten schrijven was geen onderwerp van beraad.

Jochem Streefkerk had het ineens over een ‘lastig’ en ‘precair’ onderwerp. Wees erop dat de journalist er is om de politiek te controleren en niet andersom (‘dat heeft snel de schijn van censuur’). Hij zei ook geen bedoeling te hebben de vrije nieuwsgaring of vrijheid van meningsuiting in te perken. Hij wilde hoogstens een ‘goed gesprek’ over de toon die in de media wordt aangeslagen en sprak over een ‘morele norm’.

Bijval bleef uit. De CDA-motie werd met alleen de stemmen van die partij voor, verworpen. Lesje geleerd kennelijk. Alhoewel, vanuit het Raadhuis werd de lokale pers een paar uur later in een bericht beticht van het verspreiden van ‘onwaarheden’ over de komst van een opvang voor asielzoekers aan het Stationsplein in Voorburg.

De ‘lokale pers’; er zijn negen media actief in de gemeente doch het Raadhuis liet een specificatie achterwege. Na een interventie van Vlietnieuws – ‘wij wensen niet op deze manier te worden weggezet’ – ging de betrokken zin uit het bericht. Excuses bleven echter uit. Net als een uiteenzetting op welk medium/welke media de zinsnede dan wel sloeg.

Conclusie: de aanval op de lokale media is geopend. Reden/redenen zijn vaag/gezocht. Dat het beeld van de dames en heren politici en hun beleidsdaden niet florissant is, moge zo zijn. Maar daar zijn de betrokkenen zelf debet aan.

Daarnaast hebben de bewoners van het Raadhuis en de gemeenteraadsleden (via hun partijen) genoeg mogelijkheden hun visies kenbaar te maken middels sites, persberichten, sociale media, rubriek in het lokale huis-aan-huis blad (gemeente), radio en tv.

Dat de nood kennelijk hoog gestegen is, blijkt ook uit het volgende. Wethouder Astrid van Eekelen (VVD) vond het nodig een haar welgezinde fotograaf, Ap de Heus, op te trommelen haar te begeleiden bij een ‘werkbezoek’ aan ondernemers in winkelcentrum Julianabaan Voorburg. Het resultaat: zo’n 20 portretten die Ap zelf de lokale media zond van de wethouder en de betrokken ondernemer. Begeleidt door een zelfgeschreven tekstje. Dit alles dus NIET via de officiële communicatiekanalen van de gemeente.

Ter herinnering nog dit: eerder dit jaar besloot de gemeente een robot-journalist (artificiële intelligentie AI), Rijk de Bat genaamd, ‘objectieve’ verslagen te laten maken van debatten in de gemeenteraad en in commissie van die raad. Dit ten behoeve van de informatievoorziening aan de inwoner. Informatievoorziening? ‘Let op: AI kan fouten maken. Dit artikel is nog niet gecontroleerd door de griffie’.

Er gebeuren rare dingen in de lokale politiek.