De staatscommissie had opdracht om vanuit het perspectief van de burger het functioneren van de rechtsstaat te analyseren, en voorstellen te doen voor versterking ervan (bron: http://www.staatscommissierechtsstaat.nl ).

Toch staan er dagelijks meerdere kritische tot zéér kritische artikelen over het handelen van het college van B&W, de gemeenteraad en het management van de gemeente Leidschendam-Voorburg op Vlietnieuws.nl. Met steeds grotere verbazing en verontwaardiging lees ik de artikelen (uitstekend onderbouwd overigens) over het tekortschietend handelen of genomen besluiten.

Hoe is het mogelijk dat men de communicatie wil beperken, raadsverslagen met/door kunstmatige intelligentie te laten schrijven en die pas na goedkeuring van de griffie mogen worden gepubliceerd. Mijns inziens leidt dit niet tot meer transparantie en wederzijds begrip, maar tot meer wantrouwen en achterdocht. Het creëert een gevoel van bewust achterhouden van informatie waarop men een afwijzende reactie van de inwoners verwacht.

Met grote regelmaat komt ook het probleem van extreme tekort aan sociale woningbouw voorbij. Het is triest om te constateren dat bij bouwprojecten tussen Leidschendam en Voorschoten geen ruimte is voor sociale woningbouw. Het gevolg is dat veel jongeren de gemeente verlaten of nog gedwongen thuis wonen. De goedkoopste koopwoningen zijn bijna € 300.000,00 en dat voor ± 40 vierkante meter. Wat voor toekomst hebben zij nog? Waarom wordt er dan wel toestemming gegeven dat er meer villa’s worden bijgebouwd in Vlietvoorde?

Over bouwprojecten gesproken, Vlietlanden, dit dossier lijkt ondoorgrondelijk. Geheimhouding, een terechtwijzing door de commissaris van de koning, rechtszaken, vage of ontwijkende antwoorden en hevig protesterende belangengroeperingen en burgers. In dit dossier komt werkelijk alles voorbij. Het is een concept uit de vorige eeuw, dat door de tijd en omstandigheden allang is achterhaald, waarbij de arrogante, onfatsoenlijke projectontwikkelaar het met alle middelen en trucjes alsnog probeert te realiseren. Dat flora en fauna het onderspit moeten delven en wetgeving met voeten getreden wordt, interesseert deze projectontwikkelaar blijkbaar niet. Dit roept de vraag op of de daartoe bevoegde instanties, waaronder gemeente Leidschendam-Voorburg, wel alle mogelijkheden hebben benut om dit project volgens voorschriften te laten verlopen. Het optreden van de gemeente in deze vind ik ruim onvoldoende en bedroevend.

We maken allemaal fouten, dat is niet erg indien men ze maar herkent, erkent en van de gemaakte fouten iets leert!

Mijns inziens is tot nu toe de inhoud van het rapport van de Staatscommissie Rechtsstaat, voor Leidschendam-Voorburg voor niets geweest, maar wat niet is kan nog komen.

(Marcel Wieffering, deelnemer Staatscommissie Rechtsstaat)