Jammer dat de Adviesraad Stompwijk niet inhoudelijk ingaat op mijn bezwaren tegen het gesomber over de toekomst van ons dorp als we niet flink gaan bouwen. In plaats daarvan reageert de Adviesraad met de gebruikelijke gemeenplaatsen.

Dat de inwoners, de school, de supermarkt, de bedrijven en verenigingen al jaren roepen dat het ‘steeds lastiger wordt om alles rond te krijgen’ komt doordat zij hun oren laten hangen naar lieden die hun verslaving aan groei niet te boven komen.

Nu is er weer veel geld uitgegeven aan een ‘woningbehoefte- en vitaliteitsonderzoek’ door een bedrijf dat altijd uitkomt bij de conclusie dat iets moet groeien wil het overeind blijven. Met wollige termen (‘urban analytics’) en omstreden methodes (‘text mining’) plaveit de Amerikaanse data-gigant Springco de weg voor vastgoedontwikkelaars, investeerders en beleggers als Teksson, DLR en WDevelop.

Springco verzuimt in zijn onderzoek te vermelden dat de groei van het aantal woningen gepaard zal gaan met problemen (parkeren, luchtkwaliteit, verlies van natuur) en een behoefte aan meer ‘stadse’ voorzieningen (een station Stompwijk-Noord, een verzorgingshuis, horeca) die ook weer ruimte vergen.

Hoe het ook zij, er is nu en in de nabije toekomst in Stompwijk geen tekort aan woningen voor starters en ouderen als het gaat om het overeind houden van voorzieningen; wel als je vindt dat jongeren die hier zijn geboren hier moeten kunnen blijven wonen. Maar dat laatste is vrijwel nergens in Nederland zo: jongeren vliegen uit en kunnen in principe overal gaan wonen. En ouderen willen in het algemeen blijven wonen in het huis waarin ze altijd hebben gewoond. Bij overlijden komt hun woning vrij voor een gezin met kinderen; zo gaat het overal in Nederland en dus ook in Stompwijk. De ‘vergrijzing’ die de Adviesraad daardoor ziet, valt in Stompwijk reuze mee, gezien de relatief jonge bevolking.

De Adviesraad stelt over de school dat ‘de instandhoudingsnorm’ 175 leerlingen is, ‘hier zitten we nu al onder’. Deze norm geldt voor scholen in gebieden waar binnen vijf kilometer een alternatieve school voorhanden is, maar als enige rooms-katholieke school binnen deze straal zijn 50 leerlingen al voldoende (onze school telt 160 leerlingen!).

Bovendien is de Maerten van den Veldeschool gefuseerd met de r.k. basisschool De Lusthof in Voorburg (500 leerlingen) en heeft als ‘nevenvestiging’ daarom altijd bestaansrecht.

Ten derde is onze school bestuurlijk onder dak bij de scholengigant Panta Rhei, die geen ondergrens kent en statutair verplicht is haar scholen in stand te houden. En ten slotte kan het ministerie scholen met minder dan 23 (!) leerlingen open houden mits de kwaliteit van de school in orde is. Zelfs als de Maerten van den Veldeschool de helft minder leerlingen zou hebben, is er geen reëel risico op opheffing.

Chapeau voor José van Santen en haar sympathieke artikel over Boon’s Dagmarkt: daar onze boodschappen doen is in het belang van dorpsgenoten die van onze suup afhankelijk zijn. Hopelijk slaagt Boon’s erin de winkel voor een grotere groep aantrekkelijk te maken. Mocht dat niet lukken, zal Albert Heyn er een buurtsupertje in willen vestigen, waarvan er in o.a. Den Haag vele zijn.

Het draagvlak voor onze ‘kernvoorzieningen’ is dus helemaal niet ‘kritisch’. Laten we naar de toekomst kijken zonder de angsten die Springco en wijzelf ons aanpraten. Wellicht helpt het als we ophouden Stompwijk te zien als een zelfstandige economische en sociale eenheid. Het dorp is gewoon een wijk binnen een gemeente die, evenals de hele regio, aan het dichtslibben is met de komst van 265.000 woningen en nog meer voorzieningen. De razendsnelle groei van de bevolking van Zuid-Holland maakt de behoefte aan groene recreatie in en rond dorpen als Stompwijk des te groter. Het beschermen ervan is een regionaal belang. De gemeente lijkt dat beter te beseffen dan de Adviesraad.

(Jos Teunissen, deelnemer overleg met gemeente over Omgevingsvisie)