In 2017 maakte een coalitie uit GBLV, D66, PvdA en GroenLinks in de gemeente de dienst uit. Er werd een nieuw afvalbeleid ingevoerd. Inwoners moesten afval gaan scheiden. Herbruikbare spullen moesten ze apart houden. Die werden door Avalex opgehaald. Restafval moesten ze naar ondergrondse containers in de buurt gaan brengen.
Voorburg-Midden was de eerste wijk waar het nieuwe systeem werd ingevoerd. Het was een instant succes. Het aantal kilo’s restafval dat per inwoner werd ingeleverd ging met sprongen omlaag. De doelstelling, 100 kilo per persoon per jaar, kwam met rasse schreden in zicht.
De gemeenteraadsverkiezing van maart 2018 betekende echter een breuk met het nieuwe afvalbeleid. De VVD voerde campagne met het afvalprobleem. De nieuwe coalitie onder leiding van de liberalen besloot het nieuwe systeem ‘on hold’ te zetten. In plaats daarvan moest per wijk aan de inwoners gevraagd gaan worden wat ze het liefste wilden.
De rondgang door de wijken duurde uiteindelijk de hele coalitieperiode van 4 jaar. Alleen de inwoners van Voorburg-Midden werd niets meer gevraagd. Die hadden immers ‘hun’ systeem al.
De uitkomst van de rondgang door de wijken was vrijwel overal hetzelfde: mensen met een ‘grondgebonden’ woning (laagbouw) werden opgescheept met 4 containers: voor restafval, papier, GFT (groen), PMD (plastic, metaal, drankverpakkingen). Flatbewoners moesten het doen met containers ergens in het gebouw, of buiten. Zij hadden immers geen plek voor containers binnen.
Het afvalprobleem werd er niet mee opgelost. De hoeveelheid rotzooi op straat werd alleen maar groter. Ook bij de ondergrondse containers. Goud geld kostende voorlichtingscampagnes hadden geen enkel merkbaar effect. Net zo min als kunststoftapijten inclusief bloemenmotief rond containers of bakjes levend groen.
Dumpers gaan altijd vrijuit, tenzij ze op ‘heterdaad’ worden betrapt. En dat lukt de gemeentelijke dienst handhaving niet. Logisch want ‘s avonds, ‘s nachts en in de weekeinden werkt men niet. Camera’s plaatsen werd als te duur en te omslachtig afgewezen. Zoektochten in gedumpt afval naar adres- en/of persoonsgegevens leveren zelden iets op.
Het wordt aan gefrustreerde inwoners overgelaten de troep op te ruimen en vastzittende containers weer in beweging te krijgen. Via Stadsbeheer rijden er mensen op bakfietsen rond (sociale werkvoorziening) die trachten de troep rond containers tijdig weg te halen.
Maar ja, we leven in het ‘ik tijdperk’. Dat houdt ook in dat als ‘ik’ van mijn rommel af wil ‘ik’ dat ook meteen doe. Naar buiten er mee. Niet meer mijn probleem.
Nu is Leidschendam-Voorburg sinds een aantal jaren aandeelhouder in HVC. Een afvalbedrijf dat ook aan nascheiding doet. Dat wil zeggen dat inwoners van Leidschendam-Voorburg PMD gewoon in het restafval kunnen gooien. HVC haalt het er voor hen uit.
Simpel eigenlijk, en ook nog goedkoper dan het huidige systeem. Alleen willen B&W (lees verantwoordelijk wethouder Marcel Belt, D66) er niet aan. Tenminste niet als het gaat om bewoners van een laagbouw-woning (ongeveer 40 procent van alle woningen in de gemeente). Die inwoners moeten blijven werken met hun 4 containers. Ze hebben toch plek zat, zo is de redenering.
Nascheiding mag alleen bij hoogbouw (flats). Maar ja, wat doe je dan met wijken waar hoog- en laagbouw door elkaar staan? Logischerwijze zou je daar twee systemen naast elkaar moeten hanteren. Duur en onhandig, maar wel consequent.
Helaas, zo zijn de dames en heren van B&W niet: consequent. In Voorburg-Midden worden nu alle ondergrondse PMD-containers afgeschaft. Dat moesten de gebruikers zelf ‘ontdekken’ via een sticker van Avalex op de containers zelf. Ze worden vervangen door containers restafval.
Voorburg-Midden is een wijk met hoog- en laagbouw. De bewoners weten van niets. Zijn niet geïnformeerd. Hebben nergens over kunnen meepraten/-denken. De zomervakantie mag geen excuus zijn; dan had de operatie maar anders gepland moeten worden.
Het gevolg laat zich raden: PMD gedumpt naast de ‘voormalige’ container en/of vollere restafvalzakken (daar zit immers het PMD bij). Meer troep en meer kilo’s restafval, terwijl dat aantal kilo’s juist omlaag zou moeten. En het aantal kilo’s restafval neemt al niet af maar stijgt juist de laatste jaren.
De reactie laat zich al raden: inwoners van laagbouwwoningen kunnen altijd extra containers aanvragen. En dus ligt het probleem weer op het bordje van de inwoner. Die mag ‘oplossen’ waar de gemeente in faalt: een afvalbeleid dat leidt tot schone straten; een einde aan afvaldumpen; zorgt voor lagere in plaats al maar hogere kosten voor de inwoners.
In maart 2026 zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen. Benieuwd welke rol ‘het afval’ daarbij gaat spelen. Wat stond er in het coalitieakkoord VVD, GBLV, D66 uit 2022? ‘Te kiezen voor de optimale vorm van afvalverwerking die praktisch, circulair en betaalbaar is’. Slik.
O ja, vanaf 1 januari gaat u betalen voor het ophalen van grof vuil aan huis. Wilt u dat niet dan is dumpen op straat de enige optie. Bij de rest van de rotzooi die er toch al ligt.




