Bij het einde van het zomerreces bekruipt me de geruststellende gedachte dat ik eigenlijk helemaal niets heb gemist van bestuurlijk Leidschendam-Voorburg. U ook? Het mooie is: terwijl de gemeente in coma ligt, gaat het leven gewoon door. De fracties hebben vast al vergaderingen ingelast om zich af te vragen hoe ze zich in maart 2026 het meest geliefd bij de kiezer kunnen voordoen. Tijd voor de dagelijkse zorgen van inwoners? Ach, dat kan later altijd nog.

Aan het begin van het reces was het toneelstuk nog vermakelijk hoe wethouders elkaar voor de voeten liepen. Wethouder Van Veller juichte in de publicaties dat er ruimte was voor 6.000 tot 8.000 woningen binnen de bebouwde kom. Participatie met inwoners? Ach ja, er waren bijeenkomsten, maar een stenograaf of serieuze verslaglegging was kennelijk te duur. Het geheugen van de wethouder zelf volstond blijkbaar.

Kort daarop kwam collega-wethouder Belt met de emmer koud water: ‘Woningbouw? Vergeet het maar. We hebben geen stroom’. Van de 30 projecten kunnen er 27 voorlopig de ijskast in. Dat de elektriciteitsproblemen in heel Nederland al jaren spelen, was kennelijk toch een enorme verrassing voor dit visionaire bestuur.

Alsof dat nog niet genoeg was, struikelde Belt daarna vrolijk door naar de vuilnis. Al tien jaar leert de gemeente ons dat we plastic, metaal en karton apart moeten scheiden. Keurig scheiden, want circulaire economie, weet u wel? En nu? Nu mag alles weer gewoon bij het restafval. ,,De burger doet het niet goed’’, aldus onze milieugoeroe. Technisch nascheiden is volgens hem te duur. Maar al dat herbruikbare plastic, metaal en drankpakken de oven in duwen en het milieu inblazen, dát is dan ineens financieel verantwoord. Logica die alleen op het gemeentehuis kan worden bedacht. En helemaal bizar is dat de gemeenteraad totaal niet op de hoogte was.

En zo hobbelt dit bestuur verder. Van Veller ziet huizen, Bremer droomt van cement, truffel en beton, en Belt gooit de stroomsloten dicht. Ondertussen zit Keus met verkeersinfarcten die al door zijn voorgangers liefdevol zijn ingemetseld. Zijn collega Van Eekelen weet er trouwens alles van. En ook bewijst Keus zijn onmacht nu het gemeentelijk advies voor ouders die vastlopen in het leerlingenvervoer luidt: ‘Neem gewoon de fiets kinderen’. Noot vervoert niet langer de kinderen, maar wel de ergernis.

De bestuurskar schommelt verder naar de eindstreep, met dossiers als Vlietland, de verkeerschaos rond de Mall en de woningbouw die in een stroomloze la ligt. Voorop zit collegemeester Vroom op de bok, die met ‘duidelijke taal’ vooral duidelijk maakt dat hij nog zoekt naar duidelijke taal.

De gemeenteraad, officieel het hoogste orgaan, kijkt intussen als een stel lamgeslagen toeschouwers toe. En op de koop toe nog een uitbrander van de Raad van State dat de raad niet deugdelijk heeft gemotiveerd waarom de verkeerschaos rond de Mall zo heeft kunnen ontstaan. Volksvertegenwoordiging? Nauwelijks. Het lijkt meer op een warm nest waarin college en coalitie elkaar broederlijk toedekken. Zo vernam ik dat een burgerinitiatief voor een leefbaarheidsinstrument bij woningbouwprojecten onlangs zonder blikken of blozen werd weggewuifd. Waarom? Omdat de software eigendom was van een bedrijf. Serieus? Terwijl ambtenaren al decennia vrolijk werken met pakketten van… juist ja, Microsoft.

En daar zit hem de kern. Het bestuur doet alsof besturen iets is dat je als exclusief gezelschap van bovenaf oplegt. De inwoner mag hooguit applaudisseren vanaf de tribune en vooral niet te dicht in de buurt van het beleid komen want dat is het privilege van het college en de raad. Samenwerken? Empathie? Lokale kennis benutten? Nee joh, dat is veel te praktisch.

Dit college zal alle zeilen bij moeten zetten om vertrouwen terug te winnen door werkelijk serieus samen te werken. Niet met weer een nieuwe visie of powerpoint, maar door écht te luisteren, en door lokale wijsheid serieuzer te nemen dan dikke rapporten van weer een duur ingehuurd verdienmodel. En misschien – heel misschien – door gewoon eens klare taal te spreken.

Ik ga de koelte weer opzoeken. Want u begrijpt inmiddels vast waarom het hier zo heet onder de politieke voeten is.

(Burgermans, inwoner)