Zag u dit bericht? https://regio15.nl/nieuws/overige/38806/slecht-weer-zorgt-voor-verkeersinfarct-rond-mall/

Doorzag u de waanzin, maar vooral de kwade trouw die er aan ten grondslag ligt?

Steeds weer horen we dat er hard gewerkt wordt aan oplossingen voor deze problemen. Steeds weer levert dat ‘harde werken’ niets op. ‘Plannen’ kosten geld dat door de inwoners van de gemeente opgebracht moet worden en in handhaving is niet voorzien. Er gebeurt niets, want kennelijk heeft URW de touwtjes in handen. Die is tevreden met zo’n onbenullig gemeentebestuur.

Eindelijk lijkt er een gemeenteraadslid te zijn, Lieke Muller, dat weet dat het in die functie haar taak is om voor de inwoners op te komen. Hoewel laat, pleit dat voor haar want ze staat alleen.

Maar zij is nog te vriendelijk. Zij richt zich primair op URW, de eigenaar van de Mall, als belangrijkste veroorzaker van de periodieke verkeerschaos rond het winkelcentrum. Te vriendelijk én zij slaat de plank mis.

Daarom nu concreet, want het kan zo niet langer, waar begon de ellende? Waarmee begon de ellende? Met wie begon de ellende? De bron van de ellende voor de inwoners van de gemeente ligt bij de verantwoordelijke wethouders. Wethouders die bewust voor de benadeling van de inwoners kozen. Eerst de CDA-wethouder die de overeenkomst die hij niet doorzag tekende en daarna de VVD-wethouder die het project met hand en tand verdedigde. Aan die wethouders is het begin van de overlast, en zijn vele zinloze uitgaven toe te rekenen. Uitgaven om te verhullen dat de bouw van de Mall de voorspelde overlast zou veroorzaken. Verhullen, wetende dat er aanhoudend door deskundigen gewaarschuwd werd dat het wegennet de toestroom van bezoekers niet aan zou kunnen. Verhullen, omdat het nemen van de verantwoordelijkheid daarvoor iemand met karakter zou vragen. Overigens, die overlast kon iedereen voorspellen. Immers, geen enkele investeerder steekt geld in een project waarmee geen groei te realiseren is. De wethouders wisten dat het fout zou gaan voor de inwoners, maar dat kon ze niets schelen. Kortom, de inmiddels landelijk bekende, bewuste benadeling van de inwoners is volledig aan deze wethouders toe te rekenen.

Het ellendestokje werd deels overgedragen aan collega-wethouders, die medeschuldig werden gemaakt aan de steeds groter wordende problemen, maar die de ruggengraat niet hadden en hebben om concreet aan te geven waar de oorzaak van de problemen lag en ligt. Bij wié de oorzaak van de problemen lag en ligt.

Inderdaad, URW valt veel te verwijten maar van zo’n ondernemer kunnen we geen moreel gedrag verwachten. Concreet, die had dus nooit toestemming mogen krijgen om in onze gemeente en op die plaats zo’n gedrocht te bouwen. URW is rücksichtslos en de gevolgen voor de inwoners doen niets ter zake..

En dan komen de ondernemers in de Mall in beeld. Zeker, zij die al in Leidschenhage actief waren, hadden er van uit mogen gaan hun plek te kunnen houden. Dat bleek niet het geval. Voor een aantal van hen was geen plaats meer omdat zij niet pasten in het ‘concept’ van de Mall. Welk concept? Als we kijken naar het niveau en het gedrag van de bezoekers, zien we dat de Mall er op gericht is massaal ordinaire overlastveroorzakers aan te trekken die vóór zij binnen zijn, eerst de verkeersregels aan hun laars lappen. Het gevaar dat daardoor ontstaat voor de snelheid waarmee hulpverleners in actie kunnen komen speelt geen rol. Zij weten dat er geen handhaving plaatsvindt in Leidschendam-Voorburg. De gemeente die, omdat de burgemeester nalaat de openbare orde te handhaven, een vrijplaats voor wangedrag is geworden.

De ondernemers in de Mall vormen naast de wethouders en URW dus de derde groep van veroorzakers van alle ellende. Zij kijken alleen egoïstisch naar hun omzet. Concreet, zij nemen geen enkele verantwoordelijkheid voor wat zij aanrichten. Aan hen kunnen we het voortduren van de aanslagen op de inwoners toerekenen. Maar wij kunnen hen hun omzet laten verliezen zoals zij ons onze normale leefomgeving lieten verliezen. Hoe? Door gewoon elders bij fatsoenlijke ondernemers inkopen doen. Laat hen maar voelen wat het betekent, wat het kost om in de Mall te blijven.

En de bezoekers van de Mall? Het is, ook dit, landelijk bekend dat hun enorme, geconcentreerde toestroom voor chaos, overlast en gevaar zorgt. Vrijwel iedereen heeft al enkele jaren een navigatiesysteem in de telefoon of auto dat waarschuwt voor vastlopend verkeer. Maar deze soort mensen negeert die waarschuwingen, gaat gewoon door en mengt zich in de vaststaande massa. Men blokkeert kruispunten, rijdt over fietspaden, toetert zinloos, ‘parkeert’ als er een plekje is gewoon op de stoep en bevuilt onze straten met hun afval. Ze weten dat regels in Leidschendam-Voorburg niet gehandhaafd worden. Concreet, naar wat er in hun hoofden omgaat hoeven we niet te vragen; er gaat waarschijnlijk niets in om. Maar zij passen wel in het concept van de Mall.

Hoe kon dit alles ontstaan? Concreet, omdat een wethouder er bewust voor gekozen heeft het toe te staan, te bevorderen, om op de slechtst denkbare plek in onze gemeente een ordinair, megalomaan pretpark te laten bouwen. En de wethouder die het project daarna in de portefeuille had koos, ook bewust, consequent ten nadele van de inwoners. Bij die wethouders, door hen begon de waanzin. Bij wethouders die niet deden en doen waarvoor zij bij ons in dienst waren en zijn. Bij hen begon het willens en wetens aanrichten van schade ten faveure van een projectontwikkelaar. En let op, het wordt nog erger, want er staat nog zo’n verwoestend project op stapel: de Julianabaan. Wat mankeert deze wethouder? En wie houdt haar tegen?

De gemeenteraad deed intussen niets. Die heeft kennelijk óf geen notie van zijn taak, óf negeert die taak omdat men kennelijk in dienst van het college van B&W of de projectontwikkelaars staat. Hier zien we dat het niet om de politieke ‘kleur’ van een bestuurder of gemeenteraadslid gaat. Er zitten immers negen zwijgende partijen (acht ten tijde van het ontstaan van de ellende) in de raad. Het gaat om het totaal ontbreken van integriteit op persoonlijk niveau bij die acht partijen die hadden kunnen en moeten (!) ingrijpen. De gemeenteraadsleden zaten, zo lijkt het, op schoot bij het college van B&W en de Raad van State was er voor nodig om hen een uitbrander te geven. Daar hebben zij niets van geleerd, want toen de niet-onderbouwde waanideeën van de destructieve wethouder voor de Julianabaan bekend werden, deden zij weer niets. Weer negeerden zij hun taak. Hadden zij net weer een snoepje van de wethouders gekregen? Concreet, we kunnen zó de personen aanwijzen die ons bewust benadeelden en benadelen. Middeleeuwse toestanden.

En de burgemeester? Inmiddels hebben we de derde persoon die zich burgemeester laat noemen. De derde persoon die door de vertrouwenscommissie kwam, waarschijnlijk omdat die ook van hem geen inbreng en leiderschap verwachtte. Dan is het makkelijker om weinig, of helemaal niets te doen. Concreet, van de burgemeester hebben we niets te verwachten.

Lieke Muller is te vriendelijk. Op zich is dat absoluut een mooie karaktertrek, want onze samenleving is al doorspekt met agressie. Maar zij slaat de plank mis wanneer zij, zoals uit het bovenstaande volgt, URW als belangrijkste veroorzaker van de chaos en ellende voor de inwoners van de gemeente ziet. De ellende begon in het college van B&W. Bij een volstrekt onverantwoordelijke wethouder. Een wethouder die iets anders wil dan waarvoor zij bij ons in dienst is. En zonder die wethouder hadden we nog een normaal, goed winkelcentrum.

En als wettelijke regels niet gehandhaafd worden en chaos wordt toegestaan, is er geen reden dit bestuur te handhaven. De huidige bezetting van het college van B&W, noch van vrijwel de volledige gemeenteraad is tot iets anders in staat dan vergroting van de problemen en het wegsmijten van nog meer van ons geld.

Alle, werkelijk alle verantwoordelijke partijen moeten ter verantwoording worden geroepen. En werkelijk al die partijen moeten de gevolgen dragen van de schade die zij aanrichtten en aanrichten. Hun belangen doen niet meer ter zake. En er moet absoluut geen overeenkomst met Mall-eigenaar URW voor samenwerking gesloten worden. De gemeente moet eens het lef hebben om zelfstandig maatregelen te nemen en de toestroom van verkeer keihard te blokkeren. Omzetverlies of faillissementen als gevolg daarvan zijn ondergeschikt aan de belangen van de inwoners.

Functionele boosheid (woede zelfs) ook van iemand met een vriendelijk karakter, is nu op zijn plaats. Zeker wanneer er zoveel kwade trouw in het spel is. De inzet van Lieke Muller verdient alle lof, maar nu moet het niet bij vragen aan een opzettelijk disfunctionerend college blijven. Het is tijd voor een concrete opdracht: college, treed af! Onmiddellijk!

(Carlo Wagenmans)