Het hoge woord is er uit. De provincie Zuid-Holland wil niet dat ontwikkelaar DLR 222 recreatiewoningen gaat bouwen in natuur- en recreatiegebied Vlietland.

Arno Bonte was de gedeputeerde die het standpunt in een beraad met een commissie uit Provinciale Staten uitdroeg. Sprekende over het bouwplan zei hij: ,,Of we dat nu nog wenselijk vinden? Nou, ik denk het niet.’’

Korte tijd later, doelend op de bouw, sprak hij over ,,ontwikkelingen…die we eigenlijk liever niet zien.’’

Probleem voor Bonte en zijn collegae, voorgangers van hen hebben in het verleden afspraken gemaakt over de bouw van de recreatiewoningen. Afspraken op grond waarvan, zo erkende ook Bonte, DLR mag bouwen. ,,In principe mogen ze ontwikkelen.’’ En: ,,In principe hebben ze het recht tot ontwikkelen.’’

,,We kunnen op dit punt, ja helaas, ook sommige ontwikkelingen niet tegenhouden’’, zo stelde Bonte ook nog.

De provincie is eigenaar van de grond in Vlietland, die op zich binnen de gemeente Leidschendam-Voorburg ligt.

B&W claimen, in lijn met Bonte’s verhaal, dat zij DLR niet kunnen tegenhouden. Er ligt een geldig bestemmingsplan dat de bouw toestaat. Er komt nog een wijziging op dat bestemmingsplan waardoor alle bouwsels ‘grondgebonden’ worden. Flatjes, zoals in het geldige bestemmingsplan opgenomen, komen er dan niet meer.

Probleem voor B&W, een meerderheid in de gemeenteraad wil de bouw niet. De kans dat het gewijzigde bestemmingsplan er door komt is daarmee vrijwel gelijk 0. Doch dan geldt weer uitsluitend het bestaande bestemmingsplan.

Nu heeft de gemeenteraad laten nagaan of men een en ander nog kan tegenhouden. Dat is mogelijk, zo bleek, doch dan moet rekening gehouden worden met een forse schadeclaim van DLR en pachter Recreatiecentrum Vlietland (RCV).

B&W claimden eerder dat de provincie het schrappen van het bouwplan niet zou toestaan. Een bewering die de oud-commissaris der Koning, Jaap Smit, al onderuit haalde in een keiharde, openbare brief aan het gemeentebestuur.

In de woorden van Bonte wil het provinciaal bestuur de komst van de 222 recreatiewoningen wel tegen houden, doch men weet niet hoe. Vooralsnog verschuilt men zich achter vergunningen. DLR moet aantonen dat er door de bouw geen extra stikstof in de natuur komt. Daarnaast zijn natuurvergunningen nodig; voor bomenkap en voor het verstoren van het leefgebied van beschermde diersoorten.

Over die vergunningen gaat de Omgevingsdienst Haaglanden (ODH). Procedures zijn lang, inclusief bezwaar en beroep.

Zonder de benodigde vergunningen wil de provincie de bouw sowieso niet toestaan, en zal men er zelf ook op geen enkele manier aan bijdragen (door wegaanleg bijvoorbeeld). Maar ook hier zijn de provinciale handen gebonden; het is de ODH die gaat over de handhaving.

Eerder dit jaar beweerde DLR dat men door provinciale ambtenaren bewust werd tegengewerkt. Het provinciaal bestuur ontkende dat. Tegelijk kwam de waarschuwing aan DLR dat er geen spa de grond in mocht voordat de vergunningen rond waren.

Nu heeft DLR de communicatie met de provincie gestaakt. Men richt zich alleen nog tot B&W van Leidschendam-Voorburg. Dat gezelschap (bestaande uit VVD, GBLV en D66) steunt hen tenminste.

Indien het provinciaal bestuur de bouwplannen wil tegen houden heeft men steun van een meerderheid in Provinciale Staten. Met die wetenschap zou men, gelijk de gemeenteraad Leidschendam-Voorburg, ook eens door juristen moeten laten uitzoeken of men het geheel nog kan stoppen.

Het ‘ja’ dat de gemeenteraad kreeg zou best ook eens kunnen opgaan voor de provincie. Met dezelfde gevolgen: een schadeclaim van DLR en RCV. Dan komt het alleen nog aan op de vraag of men die wil betalen. Sam-sam met de gemeente Leidschendam-Voorburg?!