Dit wordt het verhaal over een boom. Zomer 2020 stond er op een grasveld aan de Willem de Bijelaan in Voorburg een monumentale plataan. Stamdoorsnee zo’n 80 centimeter, hoogte minstens 20 meter. Prachtig bladerendak.
Niets mis mee totdat iemand uit de buurt zich meldde bij de gemeente. De boom stond uit het lood. Niets nieuws – dat was al veel langer zo – maar toch kwam er inspectie. Een deel van de kluit was losgetrokken, luidde de conclusie.
En toen kwam de machinerie op gang: herfst 2020 gingen alle takken met blad er af. Dit vanwege de ‘windbelasting’ en de kans dat de boom zou omvallen. Let wel: niet op de huizen in de buurt doch op geparkeerde auto’s!
Begin 2021 werd desondanks de resterende stam weggehaald. Enige maanden later verscheen er een nieuw ‘boompje’. Stamdoorsnee hoogstens 15 centimeter. Hoogte een meter of vijf.
Er trad alleen een probleem op: het nieuwe exemplaar kreeg geen (nieuw) blad. Ook niet begin 2022. En dus verscheen er een rode stip op de stam alsmede een plastic lint dat aangeeft dat de boom gaat verdwijnen.
Exact dezelfde merktekenen op en om de stam van de monumentale plataan die o zo nodig weg moest.
Nu gaan we even rekenen. Twee maal inspectie plus advies externe boominspecteur, afzagen takken en afvoeren hout, omzagen stam en afvoeren hout, weg frezen wortels oude boom, aankoop nieuwe boom, plaatsing nieuwe boom inclusief verse grond, inspectie nieuwe exemplaar, weghalen nieuwe exemplaar, aankoop nieuwe boom, plaatsing nieuwe boom.
Naar schatting zo’n 5000 euro gemeenschapsgeld. Weggegooid.
Er is geen enkele poging ondernomen de monumentale boom te redden of anderszins overeind te houden. Die auto’s had je tenslotte ook ergens anders kunnen parkeren, niet waar? En dan nog: sinds wanneer zijn auto’s belangrijker dan woningen of groen?
Het is maar een praktijkvoorbeeld uit een gemeente die de mond vol heeft over het prachtige groen dat behouden moet worden (minimaal) dan wel fors moet worden uitgebreid. Woorden zijn kennelijk geen daden.
(naam inzender bij redactie bekend)