In geen enkele keuken ontbreekt hij: de koekenpan. Ook vroeger was deze bakpan alom tegenwoordig, van aardewerk of van metaal. Van de laatste heeft de archeologische werkgroep nooit iets gevonden; metalen pannen braken niet en als ze kapot gingen, was het gezien de waarde vaak de moeite waard om ze te laten repareren. Maar van bakpannen van aardewerk zijn heel wat fragmenten opgegraven, vooral stelen. Deze zijn òf massief en vrij plat, òf hol en kokervormig. Sommige bakpannen hebben een schenkgeul op de rand om het uitschenken van vloeistoffen te vergemakkelijken

De bakpannen werden in een metalen ring boven het vuur gehangen, zoals te zien is op het bijgaande schilderij van een pannenkoekenbakster. Bakpannen met pootjes, zoals het afgebeelde exemplaar, dat bij de Schoolstraat in Voorburg is gevonden, konden ook direct in het vuur worden gezet.

Na 1650 verdwijnt de bakpan van aardewerk langzamerhand, vermoedelijk omdat de metalen bakpannen goedkoper werden en daardoor algemeen in gebruik kwamen.

Tegenover de resten van heel wat bakpannen heeft de archeologische werkgroep slechts één steelpan van aardewerk gevonden, eveneens bij de Schoolstraat. Maar deze is wel nog bijna gaaf. Hij heeft een holle steel en is van binnen voorzien van een dekselgeul. (Tekst en beeld: Wim van Horssen)