De provincie zal publiek- en privaatrechtelijk meewerken aan de bouw van 222 recreatiewoningen in Vlietland tenzij de publieke belangen van de provincie bij Vlietland en/of het openbare gebruik van het gebied worden geschaad.

Dat staat in overeenkomsten die de provincie met het Recreatiecentrum Vlietland (RCV, erfpachter) en ontwikkelaar DLR (ondererfpachter) in december 2019 respectievelijk november 2020 heeft afgesloten. De stukken, 1500 pagina’s tekst, zijn via de Wet open overheid (WOO) vrijgegeven. De provincie is eigenaar van de grond die in Leidschendam-Voorburg ligt.

De provincie heeft zich ook vastgelegd een inrichtingsplan voor de bouw goed te keuren tenzij de veiligheid en/of de zorg voor groen dan wel het landschap in het geding zijn.

In de stukken wordt gesproken over 102 grondgebonden recreatiewoningen (al dan niet vrijstaand) en 120 appartementen die grondgebonden mogen worden. Alle panden krijgen steigers.

De paden op de eilanden waar de woningen moeten komen worden ‘zo veel mogelijk’ openbaar en toegankelijk. Minimaal de helft van het gebied moet natuurvriendelijk worden ingericht.

Permanente bewoning is verboden. Per overtreding geldt een boete van 125.000 euro. Een overtreding dient binnen tien dagen ongedaan gemaakt te worden.

In de erfpachtovereenkomst staat geen ontbindende voorwaarde aangezien het bestemmingsplan uit 2005 waarin de bouw van de recreatiewoningen staat, onherroepelijk is geworden. De provincie en de erfpachter stellen zelfs letterlijk dat zij zich niet meer op een ontbindende voorwaarde of een voorbehoud zullen beroepen.

In de overeenkomst over ondererfpacht staat als ontbindende voorwaarde alleen het niet krijgen van publiekrechtelijke toestemmingen, vergunningen, ontheffingen aangaande het realiseren en/of ophogen van geluidwallen (RijnlandRoute/A4, red.)

In de overeenkomsten uit 2019 en 2020 wordt geen enkele relatie gelegd met de gemeente Leidschendam-Voorburg. Die wordt niet genoemd en heeft ook niet getekend. Een verwijzing naar het gemeentelijke bestemmingsplan ontbreekt. Dat geldt trouwens ook voor een verwijzing naar het ruimtelijke beleid van de provincie.

Dat is opvallend aangezien in een ander stuk het volgende staat: ‘Partijen gaan ervan uit dat bestemmingsplan Vlietland noordoost 2005 aangepast dan wel uitgewerkt moet worden vanwege de verandering van hoogbouw naar laagbouw (van gestapelde naar grondgebonden recreatiewoningen) respectievelijk vanwege de aanleg van de in deze akte genoemde PZH-wal en de RCV-wallen, de verplaatsing van de receptie en de verplaatsing van de bebouwingsruimte voor indoorvoorzieningen (met mogelijke andere algemene voorzieningen die in het bestemmingsplan opgenomen op de eilanden waarop de recreatiewoningen gerealiseerd kunnen worden)’.

‘Indien de gemeente Leidschendam-Voorburg (en eventuele andere instanties/derden) hiermee publiekrechtelijk akkoord gaat (gaan), is de provincie bereid daarmee, in beginsel, privaatrechtelijk in te stemmen. De instemming van de provincie is echter afhankelijk van de concrete plannen en uitwerking daarvan door erfpachter, waarbij het toetsingskader van deze akte onverkort geldt’.

Uit de documenten blijkt tevens dat RCV in 2017 heeft getracht de bouw van de recreatiewoningen te waarborgen ook al zou er in de komende 107 jaar (de pachtperiode, red.) een ander bestemmingsplan komen. Een dergelijke regel is echter niet in de overeenkomsten terecht gekomen. In 2018 meldde RCV dat ‘vrijwel’ alle bomen op de grond ten behoeve van de bouw van de recreatiewoningen weg zouden moeten.

De provincie heeft zich ertoe verplicht openbare parkeerterreinen aan te leggen met als twee stranden, paden, een evenemententerrein, een aarden wal ter afscherming van de omgelegde Rietpolderweg en een parkeerterrein achter de camping.

In april 2020 ontstond een discussie over de status van het gebied met de recreatiewoningen. Dat betreffen geen openbare recreatieve voorzieningen en dus is het geen openbaar gebied. Tegelijk mag het ook geen privé terrein worden. De vraag lag op tafel waar het gebied openbaar was en waar niet. Er bestond een recht voor bewoners om de weg naar hun pand middels een slagboom af te sluiten.

Met DLR werd gebakkeleid over de bebouwing en splitsing in appartementsrechten. Het krijgen van toestemming daarvoor wordt voor de ontwikkelaar als ‘cruciaal’ aangeduid.