Enige weken geleden behandelde de gemeenteraad een door wethouder Marcel Belt gemaakte participatieverordening. De meest vooruitstrevende van Nederland, zo beweerde de bestuurder. En gemaakt in co-creatie met inwoners en hun organisaties.

Bij beide beweringen zetten betrokkenen grote vraagtekens. Vanuit deelnemers aan bijeenkomsten voor de nieuwe verordening valt te vernemen dat alles al vastlag. Voorgekookt door de ambtenaren van Belt, en niet meer te wijzigen. Agenda, onderwerpen, inhoud, conclusies.

Eerste test met de nieuwe verordening op zak, een inloopbijeenkomst over de herinrichting van de Veursestraatweg/Parnashofweg op het Raadhuis tussen 19.15 en 21.00 uur. Met een gezamenlijke uitleg om 19.30 uur, aldus de aankondiging.

Tussen 19.15 en 19.30 uur is het feitelijk alleen binnen komen druppelen van belangstellenden. Aanwijzingen waar men de jas kwijt kan en/of een kopje koffie/thee kan krijgen.

Het is al dik voorbij de klok van half acht als eenieder wordt verzocht plaats te nemen. Er blijkt een ‘onafhankelijk’ voorzitter te zijn ingehuurd om de avond in goede banen te leiden. Na een langdurige instructie van betrokkene zal de ambtelijk projectleider de herinrichting uit de doeken doen.

Die uitleg duur meer dan een half uur waarna de onafhankelijk voorzitter weer het woord neemt en aangeeft dat er ruimte is voor zes feitelijke vragen. Als er al snel twijfels worden geuit bij de door de projectleider uitgesproken stelling dat er ondanks de bouw van 750 extra woningen in het gebied geen extra verkeersoverlast ontstaat, wordt er ingegrepen.

Die discussie moet verder gevoerd worden ‘bij de panelen’. Dat wil zeggen bij één van de acht informatieborden die in de zaal staan. Er zijn, aldus de onafhankelijk voorzitter, tien gemeenteambtenaren en twee deskundigen van het bureau Arcadis die daar straks te beschikking staan om vragen te beantwoorden. Alleen gebeurt dat nu niet.

Nadat zes vragen uit de zaal voorzien zijn van nietszeggende antwoorden, doet de onafhankelijk voorzitter nogmaals de procedure uit de doeken. Het is al dik over half negen als de circa 60 afwezigen zijn opheffen van hun stoelen.

Menigeen vertrekt, anderen gaan met elkaar in gesprek of bewegen zich naar panelen. Dik twee derde van de inloopavond is al voorbij; van enige inhoudelijke participatie is tot nu toe geen sprake geweest.

Bij de panelen gaat het zoals gebruikelijk op dit soort bijeenkomsten. Vragenstellers staan bij het verkeerde bord, de betrokken ambtenaar weet het antwoord niet en verwijst naar een collega, wel gegeven informatie blijft voorbehouden aan enkele omstanders.

Het naderhand terugvallen op hetgeen hier gezegd is, is onmogelijk aangezien de inlichtingen nergens zwart op wit staan, het aantal ‘getuigen’ gering is en de betrokken ambtenaar altijd kan beweren dat het zo niet gezegd is dan wel de woorden verkeerd begrepen zijn. En wat er met de opmerkingen gemaakt door bezoekers gebeurt, weet niemand. ‘Laten we telefoonnummers uitwisselen’ is nog het meest positieve signaal.

Helaas, de eindtijd voor de avond is daar. Degenen die er nog zijn worden bedankt voor de aanwezigheid en de belangstelling. O ja, omwonenden van beide straten kunnen zich melden voor een werkgroep en er komt nog een digitale enquête.

De ‘meedenkers’ hoeven overigens geen al te hoge verwachtingen te hebben. Uit stukken die naar de gemeenteraad zijn gezonden blijkt dat niet alle wensen gehonoreerd zullen worden. Desondanks neemt de gemeente ‘een open houding aan’, zo staat er.

Dat bleek wel uit de inloopbijeenkomst: totaal geregisseerd en dicht getimmerd. Vooral niet verrassends toelaten. En moeilijke vragen zo snel mogelijk wegschuiven naar individuele gesprekken zodat de ‘massa’ onwetend blijft.

Wat wordt opgevoerd is een participatieshow bedoeld om het volk tevreden en rustig te houden. Alleen zijn de inwoners niet meer zo naïef. Zie de gang van zaken rond de jongerenflat Vlietweg 3 en de nieuwbouw Appelgaarde 2-4.

Alleen hebben ze dat op het Raadhuis nog altijd niet door. Daar blijft men zich, gelijk de ezel uit het spreekwoord, aan dezelfde steen stoten. Men acht zich kennelijk onaantastbaar. Hoogmoed komt voor de val.