Ben ik net even bijgekomen van een aangename koelte en ik voel de volgende hittegolven alweer dichterbij komen. En dat blijken allemaal ingrijpende projecten te zijn die te maken hebben met de leefomgeving en het leefklimaat van Leidschendam-Voorburg.

Vlietland bijvoorbeeld, eigendom van de provincie is een op het grondgebied van LV gelegen prachtig recreatie- en natuurgebied, een juweeltje kun je zeggen. Natuurlijk ook bijzonder geliefd bij projectontwikkelaars, die al sinds de tachtiger jaren van de vorige eeuw plannen hebben ontwikkeld om er zo’n 222 recreatiewoningen te gaan bouwen. Vooral bedoeld voor diegenen die er graag een tweede woning in natuurgebied op na willen houden.

De gemeente LV die over de bestemmingsplannen gaat binnen het grondgebied maakte dit in 2005 maar mooi mogelijk.

Echter door bijzondere omstandigheden van financieel/economische aard zijn de plannen een lange periode geparkeerd en recent weer een nieuw leven in geblazen. Maar na zo’n 15 tot 17 jaar is gebleken dat we als mede-eigenaren van onze leefomgeving heel anders zijn gaan denken over het omgaan met het beschikbare aandeel van de natuur binnen onze leefomgeving. In een turbulente tijd van herbezinning op onze natuur en leefklimaat overigens geen opzienbarende ontwikkeling.

En dan zie je een merkwaardige discussie ontstaan, ontsierd door enorm veel gegoochel vanuit de juridische pennen en toetsenborden. Alsof het confetti is op een bruiloft.

Doe we nu onze natuur en leefklimaat tekort, of verhinderen we misschien (discutabele) economische belangen van een goudmijn? Neemt ons gemeentebestuur nu verantwoordelijkheid voor onherstelbare inbreuken op onze natuur, of zoeken we gezamenlijk naar aanvaardbare alternatieven waarbij inwoners maximaal worden betrokken?

Weer dient de vraag zich helaas bij mij aan:

Vertegenwoordigt het gemeentebestuur de belangen van de inwoners, of volgt het de koers van een bijzondere ideologische subculturele stroming binnen het bestuur?

Is het toevallig dat de naam van de betrokken wethouder weer zo nadrukkelijk valt in verband met projecten waarin de betrokken inwoners zich zo minimaal herkennen?

“De bestemmingsplannen zijn onherroepelijk”, roept de wethouder overbluffend en blijkbaar onkundig dat de gemeente met een dringende reden het aangewezen orgaan is om te wijzigen of in te trekken.

Ik heb begrepen dat inmiddels een dappere éénmans fractie in de raad een ambitieus plan heeft gepresenteerd. Een mooie en heldhaftige ontwikkeling!

Ik begin het nu al warm te krijgen in afwachting van het empathisch vermogen van ons gemeentebestuur. En misschien moet ik maar weer onder mijn ijskoude douche kruipen om af te koelen voor de volgende ronde van deze serie bizarre toneelstukken.

(Burgermans, inwoner)