Binnen een tijdspanne van enkele weken heeft het verkeer in de gemeente muurvast gestaan. Aanleiding vormde de afsluiting van de tunnel onder de Vliet door in de N14. In eerste instantie vanaf de A4 richting Wassenaar/Den Haag, enkele weken later in omgekeerde richting.

Bij de eerste afsluiting stond heel Leidschendam-Zuid op zijn achterste benen. Er was een debat in de gemeenteraad, de wethouder ging ter plekke kijken, er werden ‘met spoed’ verkeersregelaars, handhavers en politiemensen naar de plekken des onheils gestuurd.

Wie gedacht had dat van die ervaring geleerd was, kwam bedrogen uit. Bij de tweede afsluiting stond niet alleen het Damcentrum vast, maar ook Oud-Voorburg (wegen naar Wijkerbrug), de Parkweg, Prins Bernhardlaan, Laan van Nieuw Oosteinde, KW Laan, en zo nog een groot aantal straten.

Dit keer geen debat in de Gemeenteraad, geen verkeersregelaars, geen handhavers, geen politie. Het is meivakantie en dan zijn we er niet. Dus is het kennelijk meteen niet meer belangrijk.

Feit is wel dat de gang van zaken op ‘onze’ wegen weer eens aan heeft getoond hoe kwetsbaar Leidschendam-Voorburg in dat opzicht is. Lokale politici roemen de ‘uitstekende’ bereikbaarheid van de gemeente. Maar dat geldt alleen in tijden met niet al te veel verkeer, en zonder ongelukken of afsluitingen.

Onder het vorige college van B&W zou wethouder Astrid van Eekelen een nieuw verkeers- en vervoersplan produceren. Daar zag ze van af. Die taak ligt nu op het bordje van haar opvolger in deze Jeffrey Keus. En ook die lijkt niet al te happig eraan te beginnen.

Zo’n plan vraagt namelijk keuzes: voor de auto of juist er tegen. Ruim baan voor de auto is in een tijd van ‘green deal’, duurzaamheid, energieomwenteling niet te verkopen. Het strak aan banden leggen van de automobiel ook niet. Tenminste niet voor politici van liberale huize zoals Van Eekelen (VVD) en Keus (GBLV).

Waar schipperen tussen voor en tegen auto toe leidt blijkt wel bij een blik op de wegenkaart van de gemeente. Parallel aan de Vliet zijn er drie ‘doorgaande’ wegen (afgezien van de Westvlietweg want die ligt formeel in Den Haag): Mgr. Van Steelaan/Heuvelweg, Prins Bernhardlaan/Noordsingel, Parkweg/Oosteinde/Oude Trambaan.

Dat ‘doorgaande’ is echter bewust beperkt door wegversmallingen (twee naar 1 baan), banen exclusief voor links- of rechtsaf, stoplichten, rotondes en andere verkeersmaatregelen. In plaats van het bevorderen van de doorstroming van het verkeer, wordt die juist beperkt.

Vanwege verkeersveiligheid, wordt er dan betoogd. Want anders zou er te hard gereden worden. Dat harde rijden kun je tegengaan met camera’s en strakke handhaving. Waar een wil is, is een weg. Bovendien kan ook op éénbaanswegen te hard gereden worden.

Een goede doorstroming voorkomt voortdurend stoppen en optrekken van auto’s. Het zijn juist stoppen en optrekken die zorgen voor meer energieverbruik en meer luchtvervuiling. Kortom; lekker duurzaam.

Maar aan ‘de wegen’ doen B&W al jaren niets. Zie ook de periodieke verkeerschaos in het Damcentrum en rond de Mall. Er wordt eindeloos over gesproken, dat wel, maar tot concrete maatregelen komt het niet.

Aan de verbindingen over de Vliet wijzigt niets. Het blijft bij de Sluisbrug, N14, Wijkerbrug, Kerkbrug, Utrechtsebaan/A12 en Nieuwe Tolbrug. De bruggen zijn oud en smal (moeten trouwens voortdurend open voor passerende boten); aan de N14 doet de rijksoverheid voorlopig helemaal niets. De Utrechtsebaan/A12 is wat ze is, met waardeloze op- en afritten in Voorburg.

Een nieuwe oeververbinding in Leidschendam is geschrapt en aan een alternatief (verbinding Veursestraatweg-A4 bij Schakenbosch) wil niemand meewerken. Leidschendam-Voorburg in en uit? Omrijden via Den Haag.