De vraag over de realiteitszin van het gemeentebestuur in het contact naar onze inwoners blijft door mijn hoofd gonzen. En dat is niet zo vreemd, gezien de wekelijkse voeding uit de praktijk.
Vorige keer besprak ik de plannen van onze volksvertegenwoordigers om 6000 woningen binnen de bebouwde kom te bouwen. Uiteraard zo hoog mogelijk. Zo heet onze gemeente binnen afzienbare tijd de gemeente Babel vanwege de hoge torens, weet u nog? En de luxe aan weelderig wooncomfort in Vlietvoorde, Noorthey, de Duivenvoorde-corridor, en welk volgend stuk eraan moet geloven, kent geen grenzen.
Als doekje voor het bloeden komt coalitiegenoot D66 met een groenezoneplan, breed gesteund door VVD en VVD2 (GBLV). Compromissen zijn tenslotte onvermijdelijk. Gezond denkende mensen trappen hier uiteraard niet in, aangezien dezelfde D66 de sloop van bijna een heel bos bij de van Ruysdaellaan/Stadstuin ondersteunt. De coalitie lijkt een goed doordachte visie op leefbaarheid en bouwen in nauwe samenwerking met de inwoners geheel te missen.
Langzamerhand wordt de bijrol van D66 in deze coalitie duidelijk. Op cultuur en burgerparticipatie valt weinig eer te behalen, want die liggen buiten de interessesfeer van VVD en VVD2 (GBLV). Milieu botst ook al met de aanbidders van de heilige koe. Blijft als troostportefeuille ‘Groen’ over. Zelfs daar bedreigt de projectontwikkelaar de resterende idealen van een machteloze coalitiegenoot.
De Omgevingsdienst Haaglanden moet D66 nog een beetje redden in hun (stille) wens om Vlietland te behoeden voor de nietsontziende slopershamer van de ‘liberale’ projectontwikkelaar. Een maatschappelijk al lang en breed achterhaald recreatieplan, maar voor de gulzige portefeuilles nog steeds een geliefd doelwit.
De nieuwe gemeentesecretaris weet zich blijkbaar even geen raad met de dienstbaarheid van ambtenaren naar inwoners. Radeloze inwoners, die zich niet gehoord voelen, spreken ambtenaren in de media aan omdat ze zich door hen verraden voelen. Formeel niet de juiste weg, maar als bestuurders niet redelijk aanspreekbaar zijn en ambtenaren veel eigen ruimte krijgen, kun je wachten tot de bom barst.
Wat opvalt in de bestuurlijke reacties is het ontbreken van zelfreflectie. Bij controleverlies wijzen de vingers naar anderen: ,,Ontevreden burgers snappen het nu eenmaal niet goed.” Bijvoorbeeld GBLV sneert meesmuilend dat ,,argumenten van inwoners vaak niet kloppen en de lokale gemeenschap negatief beïnvloeden en de geloofwaardigheid van de politiek schaden.”
Hoe bot kun je zijn door niet te beseffen dat geloofwaardigheid afgedwongen wordt en niet door anderen van je afgepikt? Wringt hier niet een enorme schoen?
De warmte stijgt weer naar mijn hoofd, tijd voor een koud washandje. Volgende keer verder, want ik was nog niet klaar…
(Burgermans, inwoner)