Onlangs werd her gemeentelijke woningbeleid gekraakt door de Rekenkamer WVOLV, een instituut waar Leidschendam-Voorburg deel van uitmaakt.

Kort en krachtig stelde de Rekenkamer: te weinig ambtenaren, bij extern ingehuurde krachten te veel wisselingen, slechte kwaliteit, onzorgvuldige behandeling, te lange duur beoordelen plannen, tijdlimieten overschrijden, geen grond, geen geld, te veel regels voor ontwikkelaars, te weinig sociale woningen. De gemeenteraad behandelt te veel details of vraagt naar de bekende weg. Het geven van meer informatie stuit op volle agenda van de raad en de kritische lokale pers.

De reactie van de burgemeester aan de Rekenkamer: het gaat niet goed door te weinig ambtenaren, burgerparticipatie en bezwaarprocedures. Toch is het bouwen van 4000 tot 5000 woningen voor 2040 ‘realistisch’ en ‘lijkt’ de bouw van 750 sociale woningen voor 2030 gehaald te worden.

Martijn Vroom zegt dus niet: we gaan er meer ambtenaren aan zetten. Ook niet dat B&W zichzelf in de vingers hebben gesneden met een beleid gericht op meer burgerparticipatie. En bezwaarprocedures? Dat is in wet- en regelgeving vastgelegd. Dan kun je als bestuurder niet verwachten dat burgers er géén gebruik van maken als er iets gebeurt dat hen niet zin.

O ja, een grondbeleid kan de gemeente niet voeren vanwege, u raadt het al, te weinig ambtenaren en omdat zij die er wel zijn de nodige kennis niet hebben.

Nu valt het woonbeleid grotendeels onder verantwoordelijkheid van wethouder Bianca Bremer (GBLV). En zie daar, de wethouder meldt zich prompt. In het lokale huis-aan-huisblad, afdeling Gemeenterubriek (door de gemeente geproduceerde kopij, red.), verscheen plots een stuk met als kop ‘Werken aan wonen’.

Bianca Bremer heeft daarin aan wat de gemeente allemaal wil realiseren op woongebied. Vaak duurt een bouwproject zo lang vanwege aanpassingen die buurtbewoners in plannen willen en/of omdat ze zienswijzen (bezwaren) over een bouwplan indienen, dan wel naar de rechter stappen. Van plan tot rechterlijke uitspraak kan wel 4 jaar duren, zo geeft ze aan.

De gemeente houdt zich aan regels, wetten, ruimtelijke procedures, betoogt de wethouder. En kijkt naar de Omgevingsvisie. ‘Soms moeten we hierbij ook (moeilijke) keuzes maken’, stelt Bianca Bremer. Werken aan meer woningen is ‘een enorme uitdaging’, stelt ze.

In de komende tijd, zo laat ze weten, zal ze periodiek een bericht plaatsen over wonen of een woningbouwproject zodat de lezers een inzicht krijgen in alle ontwikkelingen en wat er allemaal bij komt kijken.

Arme wethouder, ze heeft het kennelijk zwaar. Het lukt allemaal niet zoals ze zou willen, en dus gaat ze de inwoners informeren hoe moeilijk haar werk wel niet is. Logische reactie van die inwoner: ‘Kan mij het schelen. Ze wilde toch zelf wethouder worden. Voor dat werk is ze ingehuurd. Krijgt ze ook dik betaald. Ik wil gewoon een betaalbare woning’.

Daar heeft Bianca Bremer kennelijk rekening mee gehouden. Ze geeft een opgave waar nu wordt gebouwd: Nieuwstraat/Venestraat Leidschendam (90 sociale huur, waarvan maar 28 nieuw, rest in vervanging van), Leytse Hof Leidschendam (153 koop), Vliethaven Leidschendam (79 koop), Triadome Klein Plaspoelpolder Leidschendam (86 koop, 37 sociale huur), Schakenbosch.

Enkele kanttekeningen:

= het valt op hoe weinig sociale huur;

= Schakenbosch meldt de wethouder circa 325 woningen waaronder sociale huur (hooguit 10 procent, red.) daar waar er nu alleen dure koopwoningen worden neergezet;

= de wethouder noemt ook Duivenvoordecorridor. 7 koop Groene Horsten die al gebouwd zijn, 235 koopwoningen die zijn gepland. Dus hoezo nu bouwen?

= er ontbreken een paar projecten: Catharina Parc Leidschendam en de bebouwing van het terrein van het voormalige Total-kantoor Oosteinde/Oude Trambaan, om maar iets te noemen.

Bouwplannen noemt de wethouder ook: Overgoo Leidschendam, Appelgaarde 2-4 Voorburg, Vlietweg 3 Leidschendam, Stompwijk, De Star Leidschendam, Diaconessenhuis Voorburg, Damlaan Leidschendam, Herenstraat 42 en omgeving Voorburg, Van Ruysdaellaan 41-69 Leidschendam, woonoord Duivenvoorde Leidschendam.

Plannen die zeker niet gerealiseerd zullen worden onder de verantwoordelijkheid van Bianca Bremer. Haar termijn als wethouder eindigt in maart 2026 bij de volgende gemeenteraadsverkiezing. Iets soortgelijks speelt overigens bij de bouwprojecten die nu wel gaande zijn: allen de verantwoordelijkheid van Bremers’ voorgangers.

Terug naar het uitgangspunt: ook Bianca Bremer rept niet over meer ambtenaren die aan het woningbeleid worden gezet. Geen woord over de kritiek van de Rekenkamer. Nergens aan aanzet om het beter te gaan doen.

En dan toch zo’n stuk. Zou het toeval zijn? De vraag stellen is hem beantwoorden. Het is niets meer of minder dan wat ze in het Engels noemen ‘window dressing’: het schetsen van een mooier plaatje dan de realiteit.

Enige tijd geleden riep Bianca Bremer woningzoekenden op zich te laten horen in een poging de woningbouw te versnellen. Het bleef oorverdovend stil. Nu grijpt ze naar de volgende strohalm: het misbruiken van de Gemeenterubriek om p.r. te bedrijven in eigen zaak. Ook nu is het resultaat voorspelbaar: stilte. En verwondering. Wie heeft dit op het Raadhuis bedacht?